Uni
မောင့်သည်းညှာရှင် အပိုင်း ၇
Hotel ရောက်သည်နှင့်....အိပ်ပျော်နေသူကို ပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ် တင်လိုက်ပြီး နိုးလာရင်အဆာပြေစေဖို့ တိုင်း စားစရာတချိူ့ကြိုမှာထားလိုက်သည်..။ကုတင်ပေါ်ဘေးစောင်းဝင်ထိုင်ကာ မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးကြည့်နေမိသည်။အဲ့လောက်တောင်မှတ်မိချင်ခဲ့တာလားကိုကိုရယ်။
တစိမ့်စိမ့်နဲ့ငေးကြည့်နေတုန်း မျက်မှောင်လေးကြုပ်ကာတွန့်လိမ်နေသူ...။မျက်လုံးလေးရေးရေးဖွင့်လာတော့မီးရောင်စူးစူးမထိမိအောင် တိုင်းလက်နဲ့ကာပေးတော့ မပွင့်တပွင့်ပြုံးလာပြီး..
"အင်း....မောင် ငါအိပ်ပျော်သွားတာလား"
"အင်း...နေသာရဲ့လား ဘယ်နေရာကနာနေသေးလဲ...မောင်ဒဏ်ရာတော့မတွေ့ပေမယ့် တစ်နေရာရာကဒဏ်ဖြစ်ကျန်နေမှာစိုးလို့...."
မျက်လုံးပွင့်သည်နှင့်ထထိုင်ပြီး တိုင်း မျက်နှာကို ခပ်ငေးငေးကြည့်ကာ...
"ငါ့ကိုပြောပြမောင်...."
တိုင်း နဖူးလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်ပြီး...
"လာ စားရင်း...ပြောရအောင် ကိုကိုဗိုက်ဆာနေပြီမလား"
ဆိုဖာပေါ်တက်ထိုင်ပြီး pizzaတစ်ခြမ်းပါးစပ်ထဲထည့်ကာ....
"ပြော....မောင်"
"အကြောင်းစုံသိရင်.....မောင့်ကိုအားနာပြီးရှောင်မပြေးပါဘူးလို့ကတိအရင်ပေး"
"အင်း....ပေးတယ်"
"မရဘူး စာရွက်နဲ့ရေး"
သည်းညှာ စူးကနဲတစ်ချက်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး....
"တိမ်မိုးမြင့်တိုင်း အတော်ရှည်.....ပြောသာပြောစမ်းပါ"
"ရော့.....အဲ့ဒါလေးပဲရေးပေး ပြောပြမယ် အကုန် မဟုတ်ရင်ချန်သင့်တာချန်ခဲ့မှာ...."
စားလက်စပါးစပ်နားရောက်နေတဲ့ pizza ကိုတောင် သည်းညှာ လွင့်ပစ်ချင်စိတ်ပေါက်သွားသည်။သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး.....
"မောင် မင်းငါ့ကိုစိတ်ရှူပ်အောင်လာလုပ်နေတာလား.."
"ကိုကိုကလည်း မောင်က"
YOU ARE READING
မောင့်သည်းညှာရှင် (Completed)
Romanceတတိယ fic.. Cover song ဆိုရတာဝါသနာပါတဲ့Model လေးတစ်ယောက်နဲ့ Hotel ပိုင်ရှင် CEO လေးရဲ့ ချစ်ဇာတ်လမ်း... ဆံပင်ခွေခွေလေးတွေရော..အဲ့ဒီကြွတ်မြှီးလေးရော...ကလေးမျက်နှာ လေးနဲ့ စူးရှတဲ့ မျက်ဝန်းတောက်တောက်ကလေးတွေရော...။ဘယ်ဘက်လက်မက လက်ပွားလေးကိုရော...။တအားလွမ်း...
