Arredimi i zemres.✔

Ritakimi...part 3

PARA NJE KOHE TE GJATE......

-"Pershendetje te gjitheve.Une do te jem pedagogu juaj i ri per lenden e dizajnit grafik pasi pedagogu juaj i vjeter ka probleme serioze shendetesore.Sic e dini ,keni nje rregullore te cilen duhet ta zbatoni dhe do ju lutesha shume te mos e kalonit kufirin kur vjen puna tek projektet.E kuptoj se secili prej jush deshiron te tregoje sesa talent ka,megjithate,ketu keni nje teresi rregulloresh te cilat iu kufizojne.
Atehere do ju lutesha shume edhe qe te perpiqeni te jepni maksimumin tuaj ne cdo skice tuajen te hedhura ne ato copat e letrave perballe jush."-me keto fjali te sterzgjatura e te merzitshme ,Joni e dinte se ishte gati te kryente punen e tij te pare si pedagog ne nje nga universitetet me ne ze te atij qyteti.
-"Ah  dhe po,une quhem Sterlin.Babai im ka qene ai idiot qe ma ka vendos kete emer po".-vazhdoi ai duke dhene nje buzeqeshje te paket drejtuar auditorit te plotesuar me plot 345 studente,nder ta edhe nje vajze ndryshe,e cila te kujtonte ato vajzat camarroke dhe te vogla ashtu dhe te ngathta .
Shikimi i tij u hodh drejt syve te saj rrezellites.Nuk e dinte nese ajo ishte e duhura per t'ia hedhur kete veshtrim.Mos valle as vete ai s'dinte se c'ndjesi po krijohej?

Pasi perfundoi leksioni i gjate prej me shume se 2 ore te merzitshme e ne dukje te pambarimta,ai therret :"Prit pak,ti duhet te jesh Ersi apo jo?".
E cuditur nga ky veprim ,ajo kthehet pas dhe pergjigjet me qetesi :"Po zoteri!"."Une jam Ersi"."Kerkoni dicka?".
-"Mbylle pak deren te lutem,u degjua zeri i tij i bute e joshes".

Ajo nuk dinte c'te ndjente,zemra po i rrihte pertej cdo parashikimi ,duart nisen te djersiteshin sapo fryma e tij behej me e afert me te sajen.
Mbyll deren dhe sapo kthehet me fytyre drejt tij kupton sesa afer ndodheshin qe te dy.
-"Nuk e di perse,thjesht ti me jep nje ndjesi shume te papershkrueshme .E ke ndjere edhe ti kete?"-vazhdoi te peshperiste Joni .
-"Une ...une po behem vone per ne pune.Me duhet te nisem ,perndryshe do humbas edhe autobusin dhe me siguri edhe punen"-tha Ersi me koken e ulur dhe faqet e skuqura prej turpit.
-"Ske pse largohesh prej atyre qe te kane afer.Kjo te lendon.Autobusi pret,ndjenjat nuk presin kurre.A do doje qe te priste zemra jote ?"-vazhdoi te ushtronte presion ai.
-"Por ju sapo keni ardhur.Eshte absurde te ndihesh i afert me dike vetem per nje dite.Mendoj se me duhet te iki tani".
-"Le ta quajme pelqim me shikim te pare,meqe dashuri nuk mund ta quajme,si thua?"-vazhdoi ai teksa ngriti vetullen e majte ne forme provokimi.
-"Hmm s'besoj.Nejse ,me lejen tuaj profesor,une po nisem tani.Ju lutem,hapeni rrugen".
-"Sigurisht",tha ai ,dhe e shoqeroi ate largim me nje puthje ne ballin e ngrohte te fytyres se saj engjellore.
-"Unee...diten e mire profesor".
-"Mund te me therrasesh ne emer".