Arredimi i zemres.✔

Cfare ke ne mendje?

Zerin ishte bere merak.Vajza e saj po bente dy dite qe s'kishte fjetur ne shtepine e marre me qera bashke me Alesian.Si cdo mama tjeter,e kishte telefonuar me qindra here e prape asnje pergjigje.Ndiente nje parandjenje te keqe,s'dinte c'duhej te bente pasi vajza e saj ,qe prej vdekjes se te atit,eshte bere me e dobet shpirterisht e nuk do perballonte nje tjeter meri nga ana e mamase.Zerin e dinte se vajza e saj vuajti me shume prej largimit te te dashurit te saj per nje jete tjeter.E vetmja pjese e historise per te cilen ajo nuk ishte ne dijeni,eshte fakti se ai person eshte ish profesori i saj i universitetit dhe ne te njejten kohe edhe shefi i ri.
-"Zonja Zerin,ku eshte Ersi?"-degjohet zeri i shqetesuar i Alesias.
-"Pra s'eshte as me ty??"-pergjigjet ajo.
-"Une kujtova se kishte ardhur te ju ,mbase e ka marre malli per te emen mendova,ku dija une qe s'ishte ketu"-tregoi Alesia.
-"Merre ne telefon e dashur Ales ,iu lut Zerin.
-"Jo,s'po me pergjigjet".
E si do i pergjigjej ajo kur telefonin e kishte silent.Ndersa ato shqetesoheshin per te,Ersi po terhiqej thuajse zvarre nga nje mashkull i urryeshem.
-"Po me vret,me lejo te te ndjek si njeri normal dreqi ta haje",u zemerua ajo menjehere.
-"Kjo nuk eshte sjellje normale,dakort? Ti nuk je keshtu Jon,ti s'je i tille.Personi qe kam njohur une nuk ishte i tille.C'ka ndodhur me te? Me thuaj pra,me kthe nje pergjigje."
-"Ai person nuk eshte me.Vdiq.Tani jam keshtu.Kaq te mjafton?".
-"Me lesho ,i pashpirte"-bertiti ajo .
-"Eja deri atje ".-u rdheroi ai.
-"Deri te makina?"-pyeti ajo me konfuzitet.
-"Po pra,deri atje".
-"Erdhem,po tani?"-vazhdoi te pyese ajo teksa mendonte lloj lloj mendimesh te keqija.
-"Futu!"-urdheroi Joni .
-"Okej ,ja u futa ,po tani?"
-"Shume bukur,tani po futem edhe une ."
-"Ku do shkojme?"-ia nisi prape ajo me pyetjet qe e acaronin ate ne maksimum.
-"Do e shohesh "-iu pergjigj ai nderkohe qe po i vendoste rripin e sigurimit Ersit .
-"Mund ta beja edhe vete kete",iu kthye ajo.
-"S'ka gje,thashe te te ndihmoja",iu kthye Joni.
-"Nuk kam nevoje per ndihmen tende une!",shtoi Ersi me inat.
Ai u afrua drejt saj dhe vendosi doren te goja per t'ia mbyllur ate.Ersi u cudit dhe po e shihte ate dore me konfuzitet.Pasi e kupton se ishte treguar teper i afert ,Joni e terheq ate dore dhe nis automjetin.