Arredimi i zemres.✔

Fund.

Intervista po shkonte mire.Joni ishte nisur drejt rrezikut ,vetem e vetem per te shpetuar dashurine e jetes se tij,Ersin.Ne telefon kishte degjuar se Ersi do te largohej shume shpejt prej tij e sidomos prej jetes .Ai e ndjente se Ersi ishte e zemeruar me te ,e dinte qe nese ai do te rrefente cdogje qe  dinte do te kishte perseri Ersin ne krahet e tij.

Ndersa e ngiste makinen me shpejtesi sepse ndjenja e keqe se dashuria po i rrembehej nga krahet ,mendimi se jeta po behej perhere e me e pavlere iu rikthye.Ndoshta kesaj here ajo ndjesi nuk do te qendronte me te .Ndoshta kesaj here Joni do te shkonte tek Ersi dhe fundi do te ishte i lumtur.

E ngiste makinen akoma me shpejtesi nderkohe qe ne mendime po rikthehej kujtimi i mbremjes se pare te kaluar midis tyre.Ajo mbremje ishte magjike ,mbremja me e bukur per te.Iu rikthye ne memorie buzeqeshja e saj ,fytyra e skuqur kur vihej ne siklet ,floket e saj te mendafshte e per me teper ,ngathtesia e saj ,detaji qe Joni dashuronte me shume.
-"Une do te jem gjithnje prane teje "-uleret Joni me sa kishte fuqi e Ersi qe thote:"Shh,budalla pusho se do te na degjojne e hajde ta rregullojme muhabetin pastaj."

-"Pse kshu? Ne jemi te dashuruar me njeri-tjetrin moj vajze,e duam njeri-tjetrin me shume se cdogje."-vazhdonte ai te uleriste.

-"Mos duhet te ta rikujtoj qe je pedagogu im? Apo qe neqoftese kjo gje merret vesh nga prinderit e mi une perfundoj ne plehra? Apo qe ti duhet te ishe me pak idiot se kaq dhe te silleshe si nje i rritur? Budalla!!"-ia kthen Ersi duke qeshur.

-"Ti flet shume ,bla bla bla.Mos fol kaq shume sepse nuk e perballoj dot kete ."-thote Joni,qartazi i dehur.

-"Cfare s'perballon dot? He more idiot qe s'ke shok?"
-"Je shume e lezetshme dhe shume e mire ,une vdes per ty dhe budallalleqet e tua.Shiko,ne jemi njesoj jemi te dy te cmendur .Jemi te cmendur per njeri-tjetrin ,apo jo?"-thoshte Joni duke qeshur ,vertete si i dehur i cmendur .

-"Ketu keni te drejte profesor i nderuar.Ne te dy s'behemi me edhe nese bejme nderhyrje ne tru.Por ,rendesi ka qe kemi njeri -tjetrin ,apo jo?"
-"E vini ne dyshim kete,e nderuar zonjushe? Ne bashke moj ,bashke .Edhe pas vdekjes nuk do te le rehat une."

-"Kaq i cmendur jeni zoti profesor? Do te shkonit dhe ne parajse per mua domethene ?Ah,sa romantike .Te vdes une per ju profesori im."-ia kthente ajo duke qeshur poashtu.

-"Le te arratisem nga Ferri e le te vij ne Parajse .Do te ndjek  edhe ne vdekje ,mbaje mend zonjushe."

Te dy shtrihen ne reren e plazhit ku ishin takuar me pare.Te lumtur ,te buzeqeshur ,e me nje premtim:
"DO TE JEMI BASHKE,UNE DHE TI,DY TE CMENDUR".

Ky kujtim po e vriste Jonin ne ato momente.Ai e ndjente se kujtimi qe sapo i kishte ardhur ne mendje  ishte kujtimi me domethenes.
Edhe pse me shpejtesi ,Joni ishte i ngadalte ne mendime .Perpara se te largohej nga kompania ,kishte lene nje ditar dhe nje shenim mbi tryezen e tij te punes.Ai qe po e lexonte kete shenim ndersa Joni ngiste makinen ,ishte Indriti .

Ai zgjodhi ta lexoje me ze te larte per pjesen tjeter te stafit ,aq sa kishin mbetur.Atehere ,meqe kishin mbetur pak,Fernando duhet te degjonte poashtu ate qe do te shenohej atje.

-"Hej ,nese e ke gjetur kete leter kjo do te thote qe je vertete me fat .Mendoje si nje dhurate te lene menjane nga shefi ,jo ,nga miku juaj ,Joni.Nuk supozohet  te jete dramatike edhe pse eshte shenimi im i fundit .Prandaj,ju premtoj qe nuk do te jete dramatike.E di qe kam qene nje person i urryer per kedo,madje dhe per njerezit qe kam dashur me teper .Seriozisht kam shume rezerva per veten por qe keto nuk kane rendesi per ju.Ndihem mire qe po shkruaj keto,ndoshta keshtu do shfryj tere inatin qe kam me Fernandon dhe me veten.Vella ,Fernando ke qene nje armik i denje,rrofsh.Nuk eshte faji im pse prinderit tane ishin ata qe ishin dhe ti u solle si debil,gjithsesi te kerkoj falje per ate qe beri babai dhe per sjelljen time.Per pjesen tjeter ,duhet te mendosh ti nje ndjese dinjitoze.Koha ime po mbaron,e ndjej kete"...

Ne sfond shfaqet mamaj e Ersit ,e cila perfundon intervisten ,krenare se me ne fund do te marre parate e nevojshme  per te shpetuar nga varferia.

-"Pra,merreni si nje shenim per shenimet e jetes.Eshte pak filozofike por qe do e kuptoni kur te jeni ne vendin tim,neqoftese do te jeni ndonjehere, normal.Iris dhe Fiona,neqoftese e lexoni kete ,me duhet t'ju ndaja nga njera-tjetra se nuk mundem t'ju mbaj dot te dyjave ne nje vend ,jeni te pabesueshme .Ndersa,une po shkoj per Ersin ,e di qe Fernando ka nje plan hakmarrjeje ,e neqoftese ky plan nuk ekziston ,e di qe ajo vete e ka nje plan te tille.Une  i kam premtuar asaj,une do te shkoj prane saj.Mirembetshi,Jon Deiu,pitbulli juaj madheshtor."

Letra mbaron dhe poashtu ,nje makine tjeter kishte dale perpara makines se Jonit.Pesoi aksidentin qe e dinte se do te pesonte.

Ersi ishte vertete e lodhur ,mendoi te merrte nje sy gjume e prape mendoi,me mire do te ishte ,me e lehte sikur te ndihmohej nga disa pilula.Mos valle duhet te merrte pilula per nje gjume te pafundme?

Hapi shishen me ilace ,nxorri disa kokrra nga atje dhe i gelltiti menjehere.Kishte veshur te njejtin fustan qe kishte veshur mbremjen e pare me Jonin.Nuk mendonte se do te ishte vetevrasje por e mendonte si nje gjume i qete,relaksues per te pas kaq shume kohesh zhurme.

-"Zemer cfare dreqin ke bere? "-tha menjehere Alesia kur e pa Ersin ne ate gjendje.

-"Si eshte doktor? "-pyet Fernando ,i shqetesuar per gjendjen e Jonit.

Rreziku kishte kaluar per Ersin,fatmiresisht.Nderkohe qe rreziku me i madh qendronte tek Joni,i cili po luftonte per jeten ne sallen e operacionit.Mjeku lajmeron se duhet te prisnin te gjithe lajmet nga me te keqijat.

Pas 1 viti
-"Te thashe qe nuk do te shpetosh nga une!"
-"Ti vertete qe je budalla "-i kthehet Ersi Jonit duke qeshur.
-"Jam kurioz cfare po bejne te tjeret,shkojme t'i shohim? "
-"Hej ,hej hej njerez!!"-pershendet Indriti ,ndjekur me pas nga mamaja e Ersit qe mbante ne krahe foshnjen 3 muajshe te Ersit ,nje vajze bukuroshe ,me syte si te atit.

Fernando ,nga ana tjeter kishte komunikuar me ta nepermjet laptopit ,nga familja e tij e mrekullueshme.Te gjithe e pershendeten nje nga nje.Surprize ishte dyshja e Irisit me Fionen,dy armiket e perbetuara qe ishin shnderruar ne mikesha.Ersi dhe Alesia perqafohen me ngazellim.Muzika fillon e te gjithe fillojne te kercejne.Kompania do te udhehiqej nga te dy,Ersi si artiste dhe Joni si arktitekti.

-" Shpresoj shume qe vajza mos te ngjaje ty nga ngathtesia"-fjalet qe degjohen ne sfond nga Joni.
-"Kurse une shpresoj qe parate e asaj intervistes mami im t'i kete lene per ndonje dhurate per veten e saj.Si thua per ndonje parfum firmato dhe makeup profesional?"-thote Ersi e buzeqeshur.

-"Ti s'mbush mire !-thote Joni.
-"Ja pse ti u dashurove mbas meje profesor i nderuar!"

            .      Fund