🔴 Read the first book - " stay with me " before step in this story. thanks! 🔴
✨" FANFICTION."✨
Ps: please excuse those typo's & grammatical error.
Date of publication: September 19, 2020.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Mr. Trinidad! Bawal po kayong pumasok!" Pilit na pagpigil ng mga pulis.
"May nagpaputok ng baril sa loob!? Anong gusto mo manatili ako dito habang ang anak ko nasa loob!?" Galit na galit na sigaw ni Mr. Trinidad.
"Hindi po namin alam!" Sagot ng pulis.
"Papasukin niyo ko! Papasukin niyo ko!!" Pagpupumilit pa rin nito.
"Maghintay muna ho kayo, at ilalabas namin yung anak mo." Paliwanag ng hepe, agad naman itong kinwelyuhan ni Mr. Trinidad.
"Mag iisang oras na! Hindi niyo pa rin nailalabas ang anak ko!! Mga wala kayong kwenta! Padaanin niyo kooo!" Sigaw ni Mr. Trinidad.
Habang nagkakagulo, nanatili sa labas ang pamilya ni Gabb, matyagang naghihintay na mailabas ang anak nila.
Unti unting bumuhos ang patak ng ulan kaya sabay sabay silang napatingala sa kalangitan.
"G-gabb.." her mother almost gasped, when she saw her daughter standing on the edge of the roof.
"N-no way! No way!" He said repeatedly, Primo Immediately Run inside the building but before he reach the stair he heard something fell behind him..
The people start to scream Gabb's name, including her wife.
His body start to freeze, he can't even do a single move. The tears start to streams down on his cheeks.
"G-gabb.." his voice start to cracked.
Halos gumuho ang mundo nito ng makita niya ang anak na duguan.
"A-anak ko.. ang anak ko." Paulit ulit na sambit ni Primo habang paika ikang tumakbo papalapit kay Gabb.
"Gabby! Gabby! Please! Gabby!" Paulit ulit na sigaw nito.
Napasabunot na lang ito ng mahigpit sa kaniyang ulo, hindi niya na alam kung ano pang gagawin. Napatingin naman siya sa kaniyang asawa, na nakatulala sa katawan ni Gabb at wala na rin sa sarili.
"T-tumawag kayo ng ambulansiya! Tumawag kayo!" Sigaw ni Primo.
Muli itong lumuhod sa tabi ng katawan ni Gabb, mahigpit niyang hinawakan ang malamig na palad ng anak habang walang tigil ang pagluha sa mata.
Paulit ulit niyang hinampas sa sahig ang kaniyang noo habang binibigkas ang mga salitang.
