"Re-write." (sequel)

39

THIRD POV.

Pinaglaban pa rin ni Coleen yung dress, kaya wala ng nagawa si Gabb kundi hayaan siyang suotin ito.

But almost 8:30pm nang makalabas ng dressing room si Coleen.

"Oh ba't ngayon ka lang? Kanina pa sila nandoon? Ikaw na lang ang hinihintay." Sabi ni Abby.

Hindi man lang nito sinagot ang tanong ni Abby, at paika ikang lumabas ng kwarto.

"Anong nangyari dun?" Napakamot na lang sa ulo si Abby.

Muling nilingon ni Coleen si Abby para magbilin.

"Ate… Wag mo munang papalabasin diyan yung unggoy na yan. Ayoko muna siyang makita." Nanghihinang sabi ni Coleen at paika ikang naglakad palabas ng kwarto.

GABB's POV.

Nanatili ako sa loob ng dressing room ni Coleen, nakaupo lang ako dito at kanina pa panay buntong hininga.

Hindi ko man lang siyang napigilan at imbis na takpan ko ng foundation yung hickeys niya, dinagdagan ko pa.

Walang gana kong inangat ang tingin sa wallclock, dalawang oras na lang bago ako umalis.

Gusto ko pa sanang makasama siya, pero mas pinili niyang umattend sa dinner na 'yon.

Muling sumagi sa isip ko ang sinabi sakin ni ate Abby.

"Kailangan mo ng magpaalam kay Coleen, Gabb."

Biglang pumasok si ate Abby sa kwarto, at may dala dalang bag. Nanghiram kasi ako sa kaniya ng bag na gagamitin ko sa pag alis ko.

"Hoy? Anong nangyayari sa'yo kanina ka pa buntong nang buntong hininga diyaan?" Tanong niya.

Should I say to her, na yung ideyang iwanan si Coleen ang dahilan ng panay na pagbuntong hininga ko?

Wag na siguro. alam niyang balak ko na talagang umalis at iwanan si Coleen once na mag alas dose. Hahayaan ko na lang siyang maniwala na mangyayari yon.

"Huy? Kanina pa kita tinatanong? Bakit kanina ka pa bumubuntong hininga?" Tanong ulit ni ate abby.

Hindi ko namalayan na nakatulala lang ako kanina, habang kinakausap niya ako.

"Ah? Wala haha." Sagot ko.

Umupo siya sa tabi ko, at siya naman ang bumuntong hininga.

"Sigurado sa mga oras ngayon, pinag uusapan na nila ang  fixed marriage ni Coleen." Aniya.  Tumango lang ako, kunwari di masakit.

Huminga siya ng malalim at muli siyang bumuntong hininga.

"I'm sorry Gabb..." Biglang saad nito.

"I hope you forgive me,Wala na kasi akong ibang maisip na paraan at Natatakot ako para kay Coleen. "

"Siya na lang ang nag-iisang tinuturing kong pamilya, hindi ko kayang isipin na pati siya aalis sa bahay na ito." sambit nito.

"It's fine ate Abby." I said while staring at the wall clock.

"Actually..."