07

113 6 0
                                    

Limang araw na ang nakalipas simula nang kuhanin namin ang sasakyan ko sa Pampanga. "Ate, you have guests outside!" Levi shouted from the main door.

Sino naman kaya ang bisita ko? I mentally asked myself bago mag lakad pa-labas.

"Ay hala, hindi pa nakakaligo." Bungad ni Alex sakin pag labas ko.

I frowned, "anong ginagawa niyo dito, at bakit mga naka pang-alis kayo?" I asked them.

"Takte! Nag chat ako sayo, sabi ko may lakad tayong apat ngayon." Aria said while raising an eyebrow.

I shrugged, "wala akong natanggap." Sabi ko bago hanapin ang kapatid ko. "Levi, pakuha mo nga kay kuya Ethan mo yung cellphone ko," I commanded my brother.

Pinapasok ko na muna sila sa loob habang hinihintay ang cellphone ko. "Saan ba pupunta?" I asked.

"Olongapo," Adva said sparingly.

"Lahari," agad akong napalingon sa likod nang marinig ang tinig ni Ethan.

I immediately reached for my cellphone before opening the messenger, "oh, tignan mo." Sabi ko bago ipakita kay Aria ang private message namin.

"Hala! Bakit wala?" Quite loudly she says out of frustration, "ay ang loka, hindi na-send."

Napailing nalang kaming tatlo nila Adva at Alex. "Tsk! Maligo kana, Lahari. Bilisan mo lang," utos ni Alex.

Tumango nalang ako bago pumunta sa sariling kwarto. Of course I have to tell Ethan too.

"Ang ikli ng suot mong short, tapos may kaharap ka pang lalaki," Ethan said softly before putting the pillow to his face.

Hindi naman masyadong maikli ang suot kong short, sadyang maarte lang talaga ang lalaki.

I laughed because of what he did, "mga kaibigan ko iyun. Saka wag ka mag-alala, girlfriend niya yung naka  white dress doon." Ani ko bago lumapit sakaniya at tanggalin ang unan na naka-takip sa mukha, "namumula ka."

Para siyang bata lalo na nang siniksik niya ang ulo sa tiyan ko. "Gagala kami,---"

"Saan kayo pupunta?" He interrupted what I was going to say while raising an eyebrow. Parang kanina lang may patakip-takip pa sa mukha ngayon parang kakain na ng tao.

"Olongapo."

"Ang layo naman, halos dalawang oras ang byahe papunta doon." He objected.

I shrugged, "sabi nila, at minsan lang naman kami gumala." Paliwanag ko.

Tumango naman siya bago muling mahiga. Tumayo ako bago mag simulang mag ayos ng sarili, nag suot lang ako baao kailyn square neck dress na kulay beige at at airmax 97 white shoes na regalo ni Ethan.

"Can I applaud you now?" I smile sweetly at Ethan.

His forehead wrinkled, hindi alam kung ano ang pinag-sasasabi ko. "Why?"

Tinignan ko muna ang sapatos na suot ko na sakto ang size sa paa ko. "Alam mo ba ang sized ko o hinulaan mo lang?"

Natawa siya dahil doon, "kunuhanan ko talaga ng litrato ang sapatos mo kung nasaan ang size para hindi ko malimutan," paliwanag niya kaya medyo napa-nganga ako.

"Sige na pala, bababa na ako." I said before hugging him and kissing him on the cheek, tumango naman siya kaya lumabas na ako ng kwarto.

"Ano tara na?" Agad na tanong ni Aria, tumango lang ako bago kami saba'y-saba'y na lumabas.

"Taray, bagong car wash." Ngisi ko, kitang-kita kasi ang kintab ng maganda niyang mustang.

"Iniisip nga namin na sasakyan mo nalang ang gamitin kaso hindi ka pa marunong mag drive." Saad naman ni Alex bago simulang paandarin ang sasakyan.

Napailing nalang ako, bago tignan ang katabi ko na tulala na naman sa labas ng bintana. "Okay ka lang?" I asked before holding her hand.

Lumingon siya sakin bago ngumiti ng pilit, alam kong may problema siya sa pamilya nila kaya ganito ang asta niya. "Okay lang ako, wag ka mag alala."

I nodded before squeezing her hand softly, "andito lang kami lagi, mag kakaibigan tayo." Huli kong sinabi bago muling tumutok sa daan.

Pag dating namin sa Olongapo ay alas-diyes na ng umaga kaya naisipan muna namin na mag mall.

"Delikado ang wallet ko," Aria said when we entered.

We all laughed because of that, "anong ginagawa ni Alex?"

Una naming pinuntahan ay ang penshoppe, tatlo lang ang napili ko dahil out of stock ang ibang items. Bumili lang ako ng runner short na kulay pink at slider slippers para samin ni Ethan, binilihan ko din siya ng basic color na t-shirt.

Ang bilis ng oras, hindi namin namalayan na eleven-fifty na. "Gerry's grill nalang tayo," suggest ko kung saan restaurant kami para sa lunch.

"Sis, marami pa tayong dapat ikutan bago makarating doon." Ani Aria.

I rolled my eyes at her, "treat ko." Tipid na sabi ko, alam kong papayag siya basta narinig ang salitang 'treat'.

"Oh, ano pa ang hinihintay niyo. Let's go!" She said quickly, kahit kailan talaga itong babae na ito.

Pag tingin ko palang sa menu ay halos matakam na ako, grabe sobrang namiss kong kumain dito.

"Wag niyo ko i-tag kapag pinost niyo iyan, ahh." Pakiusap ni Aria.

Tumango naman ako dahil nakasanayan na namin na ayaw niyang mag pa-tag sa post.

Pag tapos kumain ay bumalik na muli kami sa mall para ituloy ang pag lilibot, marami pa kaming napuntahan at pinagbilihan.

Pag dating nang alas-tres ng hapon ay tumambay lang muna kami saglit sa boardwalk ng SBMA bago naisipang bumyahe pauwi.

Nakatulog ako nung pauwi dahil sa pagod, nagulat nalang ako nang sinalubong ako ni Ethan pag labas ko ng sasakyan.

Ala-sais na nang makarating kami sa Iba kaya hindi na nila naipasok sa kanto ang sasakyan. Nag mamadali din sila dahil bawal daw malate ng uwi si Aria lalo na si Adva.

Si Ethan na ang nag dala ng mga pinamili ko hanggang sa makapasok kami sa bahay.

Walang tao pag pasok namin dahil mga nasa kwarto na sila. Tinanong ko si Ethan kung kumain na ba siya at ang sabi ay hindi pa dahil hinihintay ako. Gutom na din naman ako kaya nag saba'y nalang kami kumain sa kusina.

"Wag na mag cellphone, Lahari. Gabi na, mahiga kana at matulog." Pagalit na saad ni Ethan.

"Saglit," tipit na ani ko bago i-chat si Adva.

Lahari Torres:
Pinagalitan ka?

Agad naman itong nag reply na kina-panatag ng loob ko.

Adva Isabelle:
Nope, wala naman sila mama. Si kuya lang ang nadatnan ko.

Nag paalam na muna ako bago ibaba ang phone.

"Lahari,--"

"Ito na, ito na." Sabi ko bago umirap sa kawalan.

Bossy masyado. Nine palang naman ng gabi.

"Ang aga-aga pa."

"Mag pupuyat na naman bukas, last day of the year." Saad lang niya bago ako yakapin.

Nawala sa isip ko. Grabe sobrang bilis ng panahon. Sobrang bilis din ng puso kong mahalin agad si Ethan.

Missing the Wildwaves [Province Series #01] ✓Where stories live. Discover now