Missing the Wildwaves [Province Series #01] ✓

13

Papikit-pikit akong bumangon nang marinig kong tumutunog ang cellphone ko. "Hello?" I said sleepily.

"Kanina pa ako tumatawag, five-thirty na. Bumangon kana jan sa kama mo at simulang mag-ayos ng sarili." I immediately rolled my eyes because of what Ethan said.

Akala mo naman siya iyung mapapagalitan kapag na-late ako. I said to myself.

"Eto na nga, tatayo na. Nasaan na pala kayo?" I asked, tinatanong kung nasaan na sila o siya dahil hindi ko namalayan na naka-alis na pala sila ni tito dahil sa himbing ng tulog ko.

"Andito na ako sa unit, ka-karating lang din." He said before I could hear the sound of the shower opening. "I'll drop the call, I'll take a shower. Tatawag nalang ako ulit mamaya bago mag start ang class mo, hmm? I love you." Paalam niya.

I smiled because of the update and what he said at the end, "okay, I love you. Take care mamaya sa pag d-drive," he also said that I should also be careful especially when driving before saying goodbye that the call will be turned off.

When he dropped the call, I immediately went to the bathroom to take a shower. Pag tapos maligo ay agad na din akong nag bihis ng uniform ko bago kuhanin ang bag at bumaba.

"Apo, naka-handa kana pala. Kumain kana jan para hindi ka malate mamaya sa class mo," Mamang said while watching in the living room.

"Ikaw po ba, kumain kana?" I asked, agad naman siyang tumango kaya naupo na ako sa mesa at nag simulang kumain.

Napaawang ang labi ko nang hindi na medyo mainit ang kinakain, mukhang napansin iyon ni Mamang kaya natawa siya. "Hindi alam ng boyfriend mo na ayaw mong kumain sa umaga ng mga pagkain na malamig na."

Totoo iyon, hindi talaga ako kumakain sa umaga ng malamig na. Most of the time kasi kapag galing sa ref ang pagkain ini-init ko ito. Hindi ko din naman nasabi kay Ethan ang tungkol doon dahil tuwing mag luluto siya ay gising na ako.

"Siya pa po ang nag luto?" I asked in shock.

Tumango naman si Mamang, "oo, alam niyang tamad ka mag luto sa umaga kaya siya na ang nag insist para sayo."

Napailing nalang ako. Nung mga nakaraang araw kasi ay na-late kami ng gising dahil nung gabi ay nanood pa kami ng netflix. Ang sabi ko wag na mag luto ng pang breakfast ko pero ang sabi niya 'hindi ka papasok ng walang laman iyang tiyan mo' kaya ayun kahit thirty minutes nalang ang natitirang oras ay talagang nag luto siya.

Habang nasa byahe papuntang university ay tahimik lang ako habang nakikinig ng kanta na naka-bluetooth sa car monitor ko.

Isa ko lang sa loob ng sasakyan, hindi ko na din kasi nakakasaba'y si Adva dahil nung second day of school ay ang sabi niya ang kuya na daw niya ang mag hahatid-sundo sakaniya.

Once ko lang nakilala ang kuya niya actually, noong eighteenth birthday niya. Tatlong taon ang tanda ng kuya niya samin.

When I saw Ethan calling, I immediately pressed the answer button on the monitor. "Hello?"

"Where are you?" Agad na tanong niya.

"Andito na sa university, mag pa-park na." Sabi ko bago ko i-liko sa pwesto kung saan walang gaanong katabing sasakyan, "done."

Tinignan ko muna ang oras bago ko patayin ang bluetooth ng cellphone. "Pumunta kana sa room mo, thirty minutes nalang mag s-start na." Ani niya, talagang pati oras ng klase ko saulo din.

Pinatay ko muna ang engine ng sasakyan bago kuhanin ang bag at lumabas. Siniguro ko muna na naka-lock ang sasakyan bago ako naglakad papunta sa room.

"Nasa school kana din ba?" I asked, medyo maingay kasi ang linya niya.

"Oum, nag hahanapan ng room hahaha." Sabi niya, natawa nalang din ako bago mag paalam na ibababa ko na ang tawag dahil papasok na ang professor namin.

Ang lahat sa amin ay nag si-ayos na ng upo nang makita si ma'am Carol. "Good morning, class. So for todays agenda we are going to study assessing vital signs and anthropometric measurements of newborns." She said before starting to write to the board.

Hindi ako nakapag advance reading kagabi kaya kailangan ko talagang makinig ng todo ngayon.

"So, first we need to check their temperature. A baby's normal temperature range: Under the arm is 97.5 to 99.3 degrees Fahrenheit or 36.5 to 37.4 degrees Celsius. Rectal is 100.2 degrees Fahrenheit or less, or 37.9 degrees Celsius or less."

Habang nakikinig ay nag t-take down notes din ako sa mga naka sulat sa board at ang mga important information sa mga sinasabi niya.

Natapos ang first subject at kailangan na naming tumungo sa second dahil may quizzes kaming sasagutan.

Saglit lang iyon dahil quizz lang naman, binigyan lang din kami ng assignment bago sabihing pwede na mag recess.

"Lahari, feeling ko ang dami kong mali sa quizz kanina." Sabi ni Adva na ngayon ay kaharap ko habang kumakain.

"Hindi ka ba nag review?" Tanong ko naman, sigurado akong hindi nag papahuli si Adva pag dating sa mga quizzes or exam dahil simula senior high siya talaga ang nangunguna pag dating sa pataasan ng grades.

"Hindi, eh. Kasi ano... a-ang dami kong ginawa kahapon," she said, bakas sa boses niya ang kaba.

Napailing naman ako. I know her, even though she does a lot she will really find a way to get reviews. Kaya nag tataka ako kung bakit ngayon ay hindi siya nakapag review.

"Mag sabi ka lang sakin Adva kapag may problema." Ani ko, tumango naman siya.

Nang matapos kumain ay nag lakad-lakad lang muna kami sa corridor ng building namin.

"Punta tayo sa bahay nila Alex. Pwede ka ba?" I asked Adva.

She immediately shook her head, "hindi, eh. Susunduin din kasi agad ako ni kuya," she refused. "Siguro sa susunod nalang."

Tumango naman ako bago ngumiti. Nang dumating ang oras para sa next class ay agad na kaming nag hiwalay ni Adva para pumasok sa kaniya-kaniya naming room.

Pakiramdam ko ang layo-layo na naming mag kakaibigan sa isa't-isa. Hindi na tulad noon na kahit saan kami pumunta ay talagang sama-sama kami.

Maybe we're just friends, may kaniya-kaniyang buhay. May kaniya-kaniyang kinakaharap na pag subok.