Missing the Wildwaves [Province Series #01] ✓

29

"Malapit na ba?" I asked again while my eyes and attention is on the road.

Mahina siyang tumawa bago hawakan ang binti ko gamit ang kanan niyang kamay habang ang kaliwa ay nakahawak sa manibela. "Chill, mi. Medyo malayo pa tayo."

I can't wait to see our house. Atat na atat na ako!

LNaka simangot na sumandal ako sa upuan bago ihilig ang ulo sa bintana. I waited a while until he spoke again.

"Oh sige na, isuot mo na ang blind fold dali." Dahil sa hindi na ako makapag hintay ay isinuot ko na kaagad ang panakip sa mata.

Narinig kong nag bukas-sara ang pinto ng sasakyan bago ko maramdaman ang pagbukas naman ng pinto sa tabi ko, "alalayan mo ako." I said then hold his hand tightly.

Nang makababa ay dahan-dahan kaming nag lakad patungo sa kung saan. "Ang lamig ng kamay mo hahaha," he said then laugh.

Nawala ang ngiti sa mukha ko dahil sakaniya, "bilisan mo nalang, excited na ako." Ilang hakbang pa ang ginawa namin bago kami huminto.

Akmang tatanggalin ko na ang naka-takip sa mga mata nang pigilan niya ako at muling humalakhak. "Wait lang, mahal. Kalma ka muna."

Kumunot ang noo ko dahil sa irita. "Pinag lololoko mo nalang ako, eh!" Singhal ko dito pero lalong kumunot ang noo ko nang makarinig ng tawanan sa paligid namin.

"Sungit!" Bulong niya na rinig na rinig ko.

Saglit pa akong nag hintay bago ko maramdaman ang kamay niyang tinatanggal ang tali sa likod ng ulo ko.

Literal na nanglaki ang mata ko dahil sa nakita. Parang nananag-inip ako!

His dream house for us!

"L-Love, totoo ba ito?" I asked while still looking at the house.

Narinig ko na naman ang tawanan sa paligid kasabay ng tawa ni Ethan. "Oum, natayo na ang dream house ko para sa atin..." sabi niya bago ko maramdaman ang yakap niya sa likod ko at ang pag haplos niya sa tiyan, "...at para sa magiging pamilya natin."

I immediately turned around in front of him before hugging him, I couldn't stop crying because of the happiness. "T-Thank you... thank you kasi hindi mo ako sinukuan, sa mga pangarap natin na natupad na at tutuparin pa kasama ng magiging pamilya natin." Emosyonal na sabi ko.

"Shh, you don't need to say thank you. Ako dapat ang mag sabi niyan sayo... kaya thank you, kasi dumating ka sa buhay ko. Thank you kasi binigyan mo ako ng second chance," he said before kissing me on the top of my head.

Oh ghad! I love him so much.

I moved away from him a little before wiping the tears from my cheeks. "Drama," sabi ko bago ilibot ang paningin.

Napanganga ako nang makita ang mga kaibigan at pamilya namin ni Ethan. Si tito Liam na katabi sila tita Ali at Aliza, si tita Lia na katabi si tito Niel na karga si Nadia, si Mama na naka-akbay kay Levi at si tito Hary na katabi ang nine years old naming kapatid. Lahat sila nakangiti habang nakatingin samin.

When I entered the house, I was even more amazed. Totoo na talaga ito! Natupad na iyung pinapangarap niyang bahay para samin. Simula sa kulay ng bahay na gray, white at brown hanggag sa bilang ng kwarto at sa design ng kusina.

Halos kumpleto na din ang lahat, may sofa set na, may flat screen tv at ang mga gamit sa kusina.

"Gusto mo makita ang master bedroom?" Tanong ni Ethan na naka-sunod sakin.

Tumingin ako sakaniya bago ngumiti at tumango. Hawak-kamay kaming nag tungo sa kwarto namin bago niya buksan ang pinto.

"Tadaaa!" Saad niya pagbukas na lalong nakapag pangiti sakin, "iyong request mong vintage style."