ငါတို့ မိသားစုရဲ့ အိုမီဂါလေး အရွယ်ရောက်လာပြီ ||•မြန်မာဘာသာပြန်•||

Chapter 15

Please scroll down for Zawgyi

(Unicode)

ထုန်ရန်းကို ကြည့်ရသည်မှာ အလွန်အမင်း စိတ်ဖိစီးမှုကြောင့် တစ်ချက်မှ မနားရသေးပုံပေါ်သည်။ ညီအစ်ကို နှစ်ယောက် အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် ထုန်ရန့်အား အသေးအဖွဲကိစ္စအချို့အား မေးမြန်းကာ ညစာအတွက် deliveryမှာလိုက်သည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်းပင် တစ်ခုခုအား စိုးရိမ်နေဟန်ပြန်ပေါ်လာသည်။

ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဦးတည်ချက်မဲ့စွာ ဟိုဘက်ဒီဘက် လမ်းလျှောက်နေပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် delivery ရောက်လာသည်အထိ မစောင့်နိုင်တော့ပဲ ညစာစားပြီးနောက် အိပ်ရာစောစောဝင်ရန် ညွှန်ကြားချက်များပေးကာ တံခါးမကြီးဆီသို့ ပြေးသွားတော့သည်။

ထုန်ရန်းဝတ်ထားသော သားရေဂျာကင်မှာ သူ့ဂျာကင်မဟုတ်မှန်း မည်သူကြည့်ကြည့်သိသာနေသည်။ အပေါ်ပိုင်းမှာ ထုန်ရန်း sizeအောက် တစ်sizeမျှ သေးနေသော်လည်း အလွန်အမင်း ဆွဲဆန့်ထားခြင်းမဟုတ်လျှင်တော့ သတိမထားမိနိုင်ပေ။

ထို့အပြင် ထုန်ရန်းအား သေချာ နီးနီးကပ်ကပ်ကြည့်လျှင် သူ့မျက်နှာပေါ်ရှိ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေမှုကို မြင်နိုင်သည့်အပြင် မျက်ဝန်းများမှာ သွေးရောင်သွမ်းဟန် နီစွေးစွေးရှိ၏။ သူ၏ ငယ်ရွယ်မှုကြောင့် မျက်နှာပေါ်ရှိ နွမ်းနယ်မှုမှာ သိပ်မသိသာသော်လည်း ဒီနေ့အတွက် မုတ်ဆိတ်မွှေးပင် မရိတ်ရသေးပုံပေါ်ပြီး သေးလွန်းသော ဂျာကင်အပြင် အောက်ခံ ရှပ်အင်္ကျီကပင် တွန့်ကြေနေသည်။

ဘာဖြစ်နေသလဲဆိုတာ ထုန်ရန့် သူ့ကို မေးခဲ့ပါသည်။ အစပိုင်းတွင် ဘာမြှပန်မဖြေပဲ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ရာ သူ ထုတ်ပြောလာစေရန် ထုန်ရန့် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားခဲ့ပြီး အဖေနှင့် တိုင်ပြောမည် ဟူ၍တောင် ခြိမ်းခြောက်ခဲ့ရသည်။ ထိုသို့ပြောသောအခ့ ထုန်ရန်းက သူ့ကိုကြည့်လာပြီး ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်တည်းပင့်မြှောက်၍ ပြုံးလိုက်ကာ
"အဖေနဲ့ ဘာကိုတိုင်ပြောမှာလဲ၊ ဒီက အစ်ကိုကြီးက မင်းရဲ့ ယောင်းမကို သွားရှာမလို့ဟာကို"

အလုပ်နှင့် မပက်သက်လျှင် များသောအားဖြင့် ထုန်ရန်းမှာ ခပ်ပေါ့ပေါ့သာနေတတ်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ထုန်ရန့်ကို ဒေါသထွက်စေလောက်အောင်ကို စနောက်တတ်သည်။ ဤသို့ လူယုတ်မာအပြုံးမျိုးက ထုန်ရန့်ကို လန့်စေပါသည်။