Commando🍁(Complete)

P - 28🍁

Zawgyi

ညအခ်ိန္ တာလမ္းမထက္မွာ
တိုက္တာအဆိုက္အၪီးေတြကိုယ္စီက ထြန္းထားတဲ့ေရာင္စံုမီးေတြနဲ႔ လမ္းမီးတိုင္ေတြေၾကာင့္ လမ္းမႀကီးဟာအထီးက်န္မဆန္လွပဲ ပ်ားပန္းခတ္မွသြားလာေနၾကတဲ့ကားေတြဆိုင္ကယ္ေတြေၾကာင့္ ဆည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ေနျပန္သည္။လမ္းမထက္ကအရိွန္ႏႈန္းျမန္ျမန္နဲ႔ေမာင္းလာတဲ့ဆိုင္ကယ္အျမင့္အနက္ဘီးေလးမွာေတာ့ Jacket အနီဝတ္ထားတဲ့ေကာင္ေလးဟာ Jacket အနက္ဝတ္ထားတဲ့လူရြယ္ရဲ့ခါးကိုၿမဲျမံစြာဖက္တြယ္ထားၿပီး ကိုယ္သင္းနံ႔ကိုပါတဝႀကီးရႉသြင္းေနေလသည္။

"ထားသြားၿပီထင္ေနတာ "

ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီကတိုးတိတ္ေသာအသံေလးေၾကာင့္ ဘုန္းဆက္ရိွန္ဝါ ေက်ာကမတ္ခနဲျဖစ္သြားရျခင္းႏွင့္အတူ ေျခေထာက္ကလဲAutoဆိုင္ကယ္ဘရိတ္ကိုနင္းၿပီးရပ္တန္႔လိုက္သည္။

"ညီရယ္...."

ဆိုင္ကယ္ေပၚကေနဆင္းၿပီးအေနာက္ကခံုမွာထိုင္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ညီ့ရဲ့ေခါင္းေလးကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီးတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားလိုက္သည္။

"ညီရယ္...ကိုယ္ကဘာလို႔ထားသြားရမွာလဲကြာ... ဘယ္လိုေတာင္ေတြးလိုက္မိတာလဲဟင္...

"ကိုကိုနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတာက ၂လေလ...ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ေပ်ာက္သြားတာဆိုေတာ့ Daddyနဲ႔Mommyလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ဆိုးလို႔ထားသြားတယ္ထင္ေနတာ...

"ညီရာ..ကိုယ္မွားတာပါကြာ ကိုယ္ကဘယ္အေျခအေနပဲျဖစ္ျဖစ္ညီ့ကိုထားမသြားဘူးဆိုတာ ညီ့ႏွလံုးသားထဲမွာမွတ္ထားေနာ္ အခုက ကိုကိုရဲ့ေမြးစားMommyအေရးေပၚအေျခအေနေရာက္ၿပီးေဆးရံုတက္ရတယ္ဆိုလို႔ ကိုယ္ေတာထဲကျပန္လာတဲ့ေလယာဥ္ကဆင္းဆင္းခ်င္းတန္းသြားလိုက္ရလို႔ပါ... ေလယာဥ္ေပၚမွာ ညီနဲ႔မင္းထက္ေျပာတာလဲကိုယ္ၾကားလိုက္တယ္ေလ Mission ၂လေလာက္သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လဲဖုန္းမေခၚျဖစ္ေတာ့တာပါ...

"ကိုကို Mommyအခုသက္သာၿပီလား "

အရက္ေတြေသာက္ထားတဲ့အရိွန္ေၾကာင့္အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေမးလာတဲ့ညီ့ရဲ့အသံေလးက ဘုန္းဆက္ရင္ကိုမခ်ိေအာင္ခံစားရသည္။ဒီေကာင္ေလး အရမ္းဝမ္းနည္းေနရွာမွာေပါ့... ကိုယ္က ကတိမတည္လိုက္တာညီရယ္၊ ညီ့ကိုေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကိုပဲေပးအပ္မယ္လို႔ကတိေပးထားၿပီးကိုယ့္ေၾကာင့္ဘဲညီ့မ်က္ရည္ေတျြဖစ္ထြန္းေနရတယ္ ။စိတ္ခ်ေနပါညီရယ္ ညီ့အတြက္ဆို ကိုယ့္အသက္ကိုေပးအပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ကိုယ္ကေပးအပ္ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနမယ့္ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ညီ့ကိုခ်စ္တာမလို႔ ကိုယ္ကမင္းကိုထားသြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးဘယ္ေတာ့မွမေတြးပါနဲ႔ေတာ့ကြာ...