TIS Chapter 24

423 15 4
                                    

"Everything was fine now. You don't need to explain because we understand." — Frederic Vestager
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
















6 AM tadtad muli na ng mga messages and calls si Illyza galing kay Mihira. Kahapon pa nakasilent ang phone niya hanggang ngayong umaga. Mariin siyang napapikit at marahas na bumuga ng hininga. Napaupo siya sa gilid ng kama at hinilamos ang palad sa mukha.

Sumasakit ang ulo niya kakaisip sa nangyari kahapon.

Tumayo siya at naglakad palapit sa bintana, tanaw mula sa pwesto niya ang ibang bahagi ng hardin. Sobrang ganda nito pati na ang mga naggagandahang bulaklak. Huminga siya ng malalim and cross her arms on her chest nang maalala ang kagabi.

Mabilis siyang tumayo mula sa kama nang pumasok si Vaughn sa kwarto nito. May dala itong tatlong paper bags.

"How was it?" She asked nang makalapit rito.

"As what expected," he said plainly. "But I didn't expect the latter."

Huh? Bakit? Anong nangyari?

Magtatanong sana siya kung bakit pero baka ano ang isipin nito, but she has the right? Pero ayaw niya padin, nahihiya siya. Hindi sila close. Mas mabuti pang siya nalang ang tumuklas.

"Ahm, can I talk to Señora Leticia?"

"It's late night already, she's now in bed."

Mahina lang ang boses nila dahil natutulog si Amarah.

She nodded. "Ah, okay. But can I talk to her tomorrow?"

Instead of nodding or saying okay he answered otherwise."Go get some rest and stop worrying. Everything is find now."

"For you, but for me, it isn't."

"Jasmine..."

"Just this please Vaughn? I have to apologize for what I have done."

Kumunot ang noo nito. "What have you done? No, you're not sorry. I should do the thing."

"Huh?"

"I'm sorry for being such a fool. I'm sorry for dumping you. You can punch me, kick me, or you can even curse me. Do whatever you want, I don't care. I deserve it, don't I?"

"Vaughn, you don't understand me. Do you?"

Mariin siyang tinignan ng lalaki, ilang segundo itong tumahimik pagkatapos ay huminga ng malalim.

He raised both hands na parang sumusuko.

"Alright, tomorrow. Okay?"

Napahinga ng malalim si Illyza. "Ahm, can you do me a favor? Can you send us home?"

"I'm sorry, I can't."

"Ah... okay. Ahm, how about the driver?"

He glanced at his wristwatch. "At this hour he's probably snoring."

Bumaksak ang balikat ni Illyza pagkatapos ay inabot nito sa kanya ang dala.

"That's for you and Amarah..."

SERIES 2: Trapped In SadnessWhere stories live. Discover now