Till Forever Falls Apart

I'm only yours |48

Θέλω να μάθω πώς θα κρύψω τις πιπιλιές από την μάνα μου.

***

Βγήκα από το δωμάτιο του και πήγα στο σαλόνι όπου τον είδα να κάθεται στον καναπέ.

«Συγγνώμη» του είπα χαμηλόφωνα και γύρισε να με κοιτάξει. Σηκώθηκε και με πλησίασε.

«Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγγνώμη. Εγώ σου χρωστάω συγγνώμη» μου απάντησε.

«Ήμουν απότομη» του είπα και κοίταξα ασυναίσθητα το πάτωμα.

«Ήμουν ηλίθιος» μου απάντησε και γέλασα αχνά. «Σε πίεσα για κάτι που δεν ένιωθες άνετα. Συγγνώμη»

«Είναι εντάξει» του είπα για να τον καθησυχάσω.

«Το ξέρω πως χτες ήμασταν μεθυσμένοι και ίσως κάναμε κάποιες λάθος επιλογές. Αν μετάνιωσες για-»

«Δεν μετάνιωσα» του απάντησα διακόπτοντας τον. Σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε.

«Έχεις δίκιο. Σου το είπα και το εννοούσα. Σε θέλω.» του είπα και ένιωσα τα χείλη μας.

APHRODITE

«Δεν πιστεύω να μπλέξεις που πήρες την μηχανή» του είπα όταν ήμασταν στο πλοίο με προορισμό το νησί.

Θα μέναμε εκεί για έξι μέρες και ο Ίθαν είχε πάρει την μηχανή από την συμμορία. Ο πατέρας του χρειαζόταν το αυτοκίνητο οπότε δεν μπορούσε να το πάρει.

«Όχι, μην ανησυχείς. Έχω συνεννοηθεί με τους υπόλοιπους και συμφώνησαν» μου απάντησε. τυλίγοντας το χέρι του γύρω από τον ώμο μου. Ανακάθισα στο κάθισμα και ακούμπησα το κεφάλι μου στον θώρακα του.

«Και πώς συμφώνησαν με κάτι τέτοιο;» τον ρώτησα.

«Τους είπα πως χρειάζομαι την μηχανή για μια δουλειά που θα μας βοηθούσε σε κάτι άλλο αργότερα» μου απάντησε.

«Ίθαν θα μπλέξεις» του είπα ανησυχώντας.

«Σχεδόν όλοι εκεί είναι αρκετά ηλίθιοι για να πιστέψουν ό,τι τους πω. Αρκεί να τους το πω με έναν τρόπο που θα φανεί έξυπνος και πειστικός και δεν θα καταλάβουν τίποτα.» μου είπε και με φίλησε στο κεφάλι.

«Ναι αλλά αν καταλάβουν-» πήγα να πω αλλά με σταμάτησε.

«Ρε μωρό μου σταμάτα να αγχώνεσαι για τέτοια θέματα και απόλαυσε το ταξίδι.» μου είπε και γέλασε ελαφρά.

«Εντάξει» του απάντησα και έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνοντας τον δροσερό αέρα που χτυπούσε στο πρόσωπο μου.