Our promise |36.5

2.8K 90 142
                                    

[bonus chapter<3]
(Το 36.5 σημαίνει πως τα γεγονότα του κεφαλαίου αυτού εξελίσσονται μετά το κεφάλαιο 36 και πριν το 37.)

APHRODITE

«Απορώ τι θα γράψεις φέτος στις Πανελλήνιες» του είπα καθώς σηκώθηκε από τον υπολογιστή του.

«Εντάξει, θα διαβάσω» μου είπε ο Ίθαν γκρινιάζοντας και έκατσε στο κρεβάτι δίπλα μου. Τον ακολούθησα με το βλέμμα μου και χαμογέλασα.

«Ωραία» του απάντησα και άφησα το βιβλίο που κρατούσα στην άκρη. «Τι θα διαβάσεις;» τον ρώτησα.

«Άλγεβρα» μου απάντησε και σηκώθηκε για να πάρει το βιβλίο από το γραφείο του.

«Αφού είσαι καλός στην Άλγεβρα...;» του απάντησα και αφού πήρε το βιβλίο στα χέρια του γύρισε πάλι προς το μέρος μου.

«Ε ναι, για αυτό δεν χρειάζεται να διαβάσω πολύ» μου απάντησε. «Work smart, not hard» πρόσθεσε με ένα μικρό χαμόγελο και γέλασα.

«Ρε βλάκα θα κοπείς» του είπα γελώντας.

«Πώς με είπες;» με ρώτησε και με πλησίασε. Σηκώθηκα και έκανα ένα βήμα πιο μπροστά φτάνοντας αρκετά κοντά του. Σήκωσα το κεφάλι μου προς τα πάνω για να τον κοιτάξω και αυτός έσκυψε το δικό του προς τα κάτω αφήνοντας τις καστανές τούφες των μαλλιών του να πέσουν πάνω στο μέτωπο του και να ακουμπούν σχεδόν το δικό μου.

«Βλάκα» του είπα ψιθυριστά και χαμογέλασα.

Θυμήθηκα την ημέρα στο πάρκο που είχαν επαναληφθεί τα λόγια αυτά. Ήταν τότε που είχαμε αγοράσει το λάπτοπ μου. Τότε που με φίλησε. Τότε που πέσαμε στο γρασίδι. Τότε που μου είπε πως προτιμάει να είναι μαζί μου παρά με την παρέα του. Τότε.

«Δεν μαθαίνεις από τα λάθη σου ε;» με ρώτησε με ένα μικρό χαμόγελο.

Το ίδιο μου είχε πει στο ξενοδοχείο τα Χριστούγεννα όταν ήμασταν στο δωμάτιο των αγοριών και αποφάσισα για κάποιον λόγο να παίξουμε σκάκι. Είχα πιεί αρκετά αλλά... σκάκι δεν θυμάμαι να παίξαμε.

Ήσασταν απασχολημένοι με άλλα πράγματα.

ΝΤΑΛΙΑ.

Μερικά λόγια χρειάζεται μόνο για να έρθουν όλες οι αναμνήσεις στο μυαλό. Και τι δεν θα έδινα για να ξαναζήσω αυτές τις στιγμές...

«Κάποια λάθη αξίζει να επαναλαμβάνονται» του απάντησα και αφού πέταξε το βιβλίο που κρατούσε στο πάτωμα, μετέφερε τα χέρια του στην μέση μου τραβώντας με κοντά του.

Till Forever Falls ApartWhere stories live. Discover now