«Και ο Ίθαν πού πήγε;» με ρώτησε. Είχα ξεχάσει πως έπρεπε να βρω κάτι να του πω.
***
[...]
«Δηλαδή τώρα ο παππούς είναι μαζί με την μαμά;» ρώτησε τον Ίθαν ο Σωκράτης και μερικά δάκρυα άρχισαν να κυλούν στα μάγουλα του. Ο Ίθαν τον αγκάλιασε και του ψιθύρισε σιγανά προσπαθώντας μάταια να σταματήσει τα δικά του δάκρυα.
«Ναι, είναι μαζί τώρα. Η μαμά δεν είναι μόνη της πια» του είπε και ο μικρός τύλιξε τα χέρια του αγκαλιάζοντας σφιχτά τον Ίθαν.
«Ίθαν να σου μιλήσω λίγο;» άκουσα την φωνή του πατέρα του από το γραφείο του και ο Ίθαν σηκώθηκε από τον καναπέ βγάζοντας τον Σωκράτη από την αγκαλιά του. Ο Ίθαν βγήκε από το σαλόνι και μπήκε στο γραφείο του πατέρα του κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Ο Σωκράτης έπεσε στην αγκαλιά μου και τύλιξα τα χέρια μου γύρω του.
Δεν είπε κάτι, απλά ρουφούσε την μύτη του και ένιωθα την μπλούζα μου να μουσκεύει από τα δάκρυα του. Του χάιδευα τα μαλλιά και τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω. Μετά από λίγο ο Ίθαν επέστρεψε στο σαλόνι και έκατσε δίπλα μου. Ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του με τον Σωκράτη στο στέρνο μου.
«Δεν θα έρθω στα γενέθλια του Αχιλλέα» μου είπε και γύρισα να τον κοιτάξω.
«Φυσικά, μην το σκέφτεσαι καν. Ο Αχιλλέας θα καταλάβει» του απάντησα.
«Θα χρειαστώ λίγο χρόνο» μου είπε και κατάλαβα πώς ένοιωθε. Το είχα ζήσει και εγώ όταν έχασα τον παππού μου. Και ξανά μετά, όταν έχασα τον μπαμπά μου, που τότε ήταν πολύ χειρότερα βέβαια. «Μόνος» πρόσθεσε.
«Ναι, φυσικά» του απάντησα και σήκωσα τον Σωκράτη από πάνω μου. Τον φίλησα στο μέτωπο και τον άφησα στην αγκαλιά του Ίθαν.
«Δεν εννοούσα πως θέλω να φύγεις τώρα» μου είπε ο Ίθαν καθώς περνούσα από δίπλα του και με σταμάτησε πιάνοντας με από τον καρπό.
«Το ξέρω. Απλά είναι οικογενειακό θέμα και καλύτερα σας αφήσω μόνους» του είπα και τον φίλησα. «Αν χρειαστείς κάτι πάρε με» του είπα και τον αγκάλιασα. Τους αποχαιρέτησα και γύρισα σπίτι.
SOPHIA
«Λάθος χορδή» του είπα και τον σταμάτησα. Σηκώθηκα από την καρέκλα του γραφείου μου και έκατσα δίπλα στον Χρήστο. Ακούμπησα το χέρι του και το μετέφερα λίγο πιο κάτω.
«Είναι δύσκολο» παραδέχτηκε και γέλασα αχνά.
«Ναι, όντως. Θέλει συγκέντρωση» αποκρίθηκα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Till Forever Falls Apart
Romance[«Κι αν κάτι συμβεί; Βλέπω τους πάντες γύρω μου να κάνουν σχέσεις και μετά να χωρίζουν. Φοβάμαι πως-» «Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Αφού το ξες πως σ' αγαπώ και θα σ' αγαπώ για πάντα. Αυτό δεν αλλάζει.» της απάντησα και ένωσα τα χείλη μας. Δε...
