Δηλαδή σε λίγες εβδομάδες μετακομίζει; Και μάλιστα δύο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά χωρίς να μου έχει πει τίποτα;
***
[...]
«Άφρο άσε με να σου εξηγήσω» τον άκουσα να λέει.
«Πότε θα μου το έλεγες;!» φώναξα και γύρισα την πλάτη μου προς αυτόν και κατευθύνθηκα προς την άλλη πλευρά του δωματίου του.
Με σταμάτησε πιάνοντας με από το μπράτσο και με τράβηξε γυρνώντας με προς το μέρος του. Αντίκρισα τα μέλι του μάτια να κοιτούν τα δικά μου με παράπονο.
Το κεφάλι του ήταν ελαφρά σκυμμένο από πάνω μου και εγώ είχα σηκώσει το δικό μου για να τον αντικρίσω. Μερικές τούφες έπεφταν, όπως συνήθως, μπροστά στο μέτωπο του κάνοντας τον τόσο όμορφο για κάποιον λόγο.
«Δεν σου το 'πα γιατί ήσουν ήδη χάλια ψυχολογικά τότε» μου είπε σχεδόν ψιθυριστά με την βραχνή φωνή του. «Είχε συμβεί εκείνο με τον άλλον και δεν ήθελα να σου το κάνω πιο δύσκολο.» μου είπε αναφερόμενος στο Νίκο. Προσπάθησα να μην αφήσω τις αναμνήσεις να επιστρέψουν τώρα.
«Έχουν περάσει μήνες από τότε! Θα μπορούσες να μου το είχες πει!» του είπα θυμωμένη.
Από την μια, καταλαβαίνω γιατί δεν μου το 'πε τότε, αλλά από την άλλη είχε περάσει τόσος καιρός και δεν μου είπε τίποτα.
«Το ξέρω-»
«Για να μου το πεις έπρεπε να μεθύσεις;» τον ρώτησα και το κράτημα του στο μπράτσο μου χαλάρωσε μέχρι που κατέβασε τελείως τα χέρια του κάτω.
«Υποσχεθήκαμε πως θα τα λέμε όλα μεταξύ μας. Πώς μπόρεσες να μου κρύψεις κάτι τόσο σημαντικό;» τον ρώτησα και η φωνή βγήκε δύσκολα από τον λαιμό μου καθώς άρχιζαν να με πνίγουν τα δάκρυα.
«Συγγνώμη. Το ξέρω. Απλά... δεν ήθελα να το αποδεχτώ. Πως θα φύγω, πως θα είμαι μακριά από όλους σας.» μου είπε και μετέφερε τα χέρια του στην μέση μου. Με τράβηξε κοντά του αλλά δεν αντέδρασα. «Συγγνώμη»
«Το να αποφεύγεις κάτι δεν οδηγεί πουθενά» του είπα «Τι κατάφερες με όλο αυτό; Τόσους μήνες πίστευα πως όλα ήταν καλά και ξαφνικά μαθαίνω πως σε λίγο καιρό θα μετακομίσεις στο εξωτερικό για χρόνια.» του είπα και απομακρύνθηκα από το κράτημα του.
«Το ξέρω.» παραδέχτηκε και γύρισα την πλάτη μου και πήγα προς την πόρτα. «Άφρο» άκουσα την φωνή του και τα βήματα του. «Σε παρακαλώ, κατάλαβε με. Μην αντιδράς έτσι» μου είπε και γύρισα προς το μέρος του λίγο πριν φτάσω στην πόρτα του δωματίου του.
YOU ARE READING
Till Forever Falls Apart
Romance[«Κι αν κάτι συμβεί; Βλέπω τους πάντες γύρω μου να κάνουν σχέσεις και μετά να χωρίζουν. Φοβάμαι πως-» «Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Αφού το ξες πως σ' αγαπώ και θα σ' αγαπώ για πάντα. Αυτό δεν αλλάζει.» της απάντησα και ένωσα τα χείλη μας. Δε...
