Till Forever Falls Apart

u won't drink it! |32

'Ήταν ένα απλό φιλί' έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου για αρκετή ώρα χωρίς αποτέλεσμα μέχρι που αποκοιμήθηκα.
***

APHRODITE

Το επόμενο πρωί κατεβήκαμε όλοι μαζί στην τραπεζαρία για πρωινό. Ε ξέρετε εγώ κλασικά έβαλα όλον τον μπουφέ στο πιάτο μου και έκατσα σε ένα τραπέζι.

Ε τι; Αφού είναι πληρωμένα!

ΧΟΝΤΡΗΗΗ

Πρόσεχε τα λόγια σου Ντάλια γιατί δεν θα τα πάμε καλά!

Ναι φοβήθηκα τώρα

«Αφροδίτη είσαι σίγουρη πως όλα αυτά χωράνε στην κοιλιά σου;» με ρώτησε ο Χρήστος βλέποντας το πιάτο μου που ήταν γεμάτο με κρουασανάκια και κεκάκια.

«Ναι γιατί;» του απάντησα και πήρα ένα κρουασανάκι για να φάω.

«Θα τα φας όλα δηλαδή;» με ρώτησε μέτα από λίγο.

«Ναι γιατί;» επανέλαβα.

«Δηλαδή-» πήγε να με ρωτήσει αλλά τον σταμάτησα.

«Έλα πάρε ένα κρουασανάκι και σταμάτα να με πρήζεις πρωινιάτικα» του είπα και του έδωσα ένα κρουασανάκι από το πιάτο μου.

«Και που θα πάμε σήμερα;» ρώτησε ο Ίθαν μετά από λίγο.

«Εγώ σκέφτηκα να πάμε στο χιονοδρομικό αν δεν έχει κανείς αντίρρηση» είπε η Βαρβάρα και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ της.

«Ναι! Πάμε να βάλουμε πιο ζεστά ρούχα και να πάμε στο χιονοδρομικό» είπε η Σοφία και αφού συμφώνησαν και οι υπόλοιποι σηκώθηκαν από το τραπέζι.

«Μα δεν πρόλαβα να φάω όλα τα κεκάκια!» τους είπα παραπονεμένα.

[...]

Αφού φορέσαμε τα ισοθερμικά ρούχα και τις ειδικές φόρμες για το χιόνι μαζί με τα κασκόλ, τους σκούφους και τα γάντια πήγαμε στο χιονοδρομικό που βρισκόταν αρκετά κοντά στο ξενοδοχείο. Εκεί υπήρχε ένα ξύλινο σπιτάκι με πολλές σανίδες για snowboard και σκι.

«Πάντα ήθελα να κάνω snowboard!»!είπε ο Χρήστος ενθουσιασμένος πηγαίνοντας προς το μαγαζί ενώ εμείς τον ακολουθήσαμε γελώντας με την παιδιάστικη συμπεριφορά του. Αφού πήραμε σανίδες για snowboard ανεβήκαμε με το λίφτ σε ένα μικρό λοφάκι.