Till Forever Falls Apart

don't u dare | 3

Το απόγευμα μου τελικά πέρασε γρήγορα αφού τελείωσα όλη την πρώτη σεζόν από την σειρά που ξεκίνησα μέχρι το βράδυ.
***

Το πρωί της Κυριακής πέρασε όπως το είχα προγραμματίσει, με εμένα να κοιμάμαι μέχρι την μια το μεσημέρι. Όταν ξύπνησα-

Επιτέλους!

...έκανα την πρωινή μου ρουτίνα.

Πρωινή;

Σταμάτα να με ειρωνεύεσαι συνέχεια!

Πήγα στην κουζίνα και έφαγα το δεκατιανό μου δηλαδή μερικά κριτσίνια ώστε να φάω μετά το μεσημεριανό.

Πες αλήθεια τώρα

Καλά, έφαγα ένα κρουασάν με μπόλικη πραλίνα σοκολάτας. Εντάξει;

Ναι. Να τα λέμε σωστά.

Το μεσημέρι, αφού έφαγα, είδα μερικά επεισόδια της σειράς με την οποία κόλλησα και το απόγευμα ντύθηκα για να πάω βόλτα με τον αδερφό μου. Φόρεσα ένα τζιν παντελόνι με τα μαύρα μου σταράκια και μια πράσινη μπλούζα φούτερ που έγραφε πάνω το στιχάκι αυτό με μαύρα γράμματα: "WHAT A TIME TO BE ALIVE"

Έπρεπε να λέει "what a time to be dead" με τόσο διάβασμα που θα έχω φέτος για το σχολείο.

Έβαλα λίγη κολόνια και μάζεψα ψηλά τα μαλλιά μου σε ενα κεφτεδάκι.

κεφτεδάκι = κότσος

όλο το φαγητό σκέφτομαι το ξέρω...

Μιας και μιλήσαμε για φαΐ ας πάω μια βόλτα στην κουζίνα. Άνοιξα το ντουλάπι πάνω απο τον φούρνο και βρήκα μια συσκευασία KitKat.

Έλα στην Αφροδίτη αγάπη μου! Έλα σε εμένα!

ΧΟΝΤΡΗΗΗ!

ΝΤΑΛΙΑ ΣΕΜΝΑ!

Αφού το έφαγα πέταξα την συσκευασία στον κάδο. Τότε ακούστηκε ο αδερφός μου απο το δωμάτιο.

«ελπίζω να μην έφαγες το τελευταίο KitKat! Ήταν δικό μου!» φώναξε από το δωμάτιο για να τον ακούσω.

Oh shit-

«Εγώ; ΟΧΙ!» του είπα καθώς είχα γουρλώσει τα μάτια μου αφού κατάλαβα πως μόλις έφαγα το σοκολατογκοφτρετοπαραδεισένιο σνακ του. Τι θα κάνω τώρα; Ε καλά θα του πάρω μετά ένα...

«Έτοιμος! Πάμε!» μου είπε και άνοιξε την πόρτα.

Κοίταξα για μια τελευταία φορά τον κάδο, στον οποίο πέταξα το περιτύλιγμα του σνακ του Χρήστου, με τύψεις και μετά προχώρησα άνετη προς την πόρτα ανασηκώνοντας τους ώμους μου καθώς σκεφτόμουν πως ήταν μόνο ένα γλυκό.