Till Forever Falls Apart

Mary Christmas | 29

Η επόμενη μέρα δεν ήταν όπως την περίμενα. Μια έκπληξη με περίμενε που δεν μου άρεσε καθόλου.
***

Αρχικά δεν θα σχολιάσω πως στην Γεωμετρία μας έβαλε απροειδοποίητο και έβριζα τον καθηγητή καθ' όλη την διάρκεια του διαγωνίσματος. Απ' ό,τι έμαθα έβαλε και στο Γ3 απροειδοποίητο όπως και εμάς. Πάντως ο Χρήστος, η Ελένη και ο Ίθαν ήταν τυχεροί που δεν τους έβαλε. Δεν ξέρω τι πάει λάθος με το τμήμα μου αλλά θέλω επειγόντως να πάω στο Γ2 που είναι αυτοί. Όλα σε εμένα συμβαίνουν.

Παρ' όλα αυτά σήμερα ήταν η μέρα που θα ερχόταν η Μαίρη από την Αθήνα.

Ναι και από τον ΠΟΛΥ ενθουσιασμό-

Σκάσε δεν μπορώ να έχω και εσένα στο κεφάλι μου!

Μετά το σχολείο γύρισα σπίτι μαζί με τα αδέρφια μου και όπως ωραία και καλά πέταξα κλασικά την τσάντα μου όπου βρήκα, είδα να κάθεται στην τραπεζαρία της κουζίνας μαζί με την μαμά μου η Μαίρη.

Νόμιζα πως θα ερχόταν πιο μετά.

Πήγα στο τραπέζι και έκατσα δίπλα της. Αφού φάγαμε και μιλήσαμε, μετά πήγαμε στο δωμάτιο μου αφήνοντας τον Χρήστο στην τραπεζαρία που έβαζε και δεύτερο πιάτο και την Ελένη που πήγε στο δωμάτιο της λέγοντας πως είχε μια εργασία να κάνει και μας άφησε μόνες μας για να πούμε τα νέα μας.

«Ουάου το δωμάτιο σου είναι πιο οργανωμένο από όσο ήταν παλιά» είπε και γέλασε αχνά στο τέλος.

«Ε ναι μιας και μπαινοβγαίνει ο αδερφός μου και η παρέα του όλη την ώρα» της είπα.

«Και πώς..» άρχισε να ρωτάει έχοντας ένα πονηρό ύφος και έκατσε στο κρεβάτι μου. «είναι η παρέα του Χρήστου;» τελείωσε την πρόταση της.

«Ο ένας είναι ο Αχιλλέας, ο άλλος ο Στέφανος και ο άλλος ο Ίθαν. Ε ξέρεις τα κλασικά... ψηλοί-» πήγα να συνεχίσω αλλά εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο μου. Είδα το όνομα του Ίθαν να αναγράφεται πάνω στην οθόνη

«Συγγνώμη πρέπει να απαντήσω» είπα και σήκωσα το τηλέφωνο.

«Ναι;» ρώτησα το κλασσικό και αντί να ακούσω την φωνή του Ίθαν άκουσα την γλυκιά φωνή του Σωκράτη.

«Αφροδίτη μου μπορείς να έρθεις σήμερα σπίτι να παίξουμε; Ο μπαμπάς πρέπει να πάει κάπου και δεν εμπιστεύεται τον Ίθαν μετά από αυτό που έκανε χτες.» μου είπε και στο τέλος ακούστηκε η φωνή του Ίθαν από μέσα που έλεγε πως δεν έφταιγε αυτός και δεν έκανε κάτι κακό.