PROLOGUE

29 4 0
                                    

Bahagyang kumabog ang loob ng dibdib dahil sa nasilayan ng paningin ngayon sa tabi ng sariling sasakyan. Sa tatlong araw ay palaging pumapasok sa isipan at nagdadala ng kakaibang kaba at kagustuhan sa puso.

Ngayon ay kakaiba ang dating para sa mga mata. Mula sa pagkakatayo, anyo ng mukha at katawan pati ang pananamit ay masasabing nakakaakit sa paningin.

Sa kabila ng pagod mula sa trabaho ay may gustong subukan ngayon.

Sa pagkakaharang ng katawan nito sa pinto ng driver seat ay hinarap ko siya ng sobrang lapit, agad napansin ang biglang pagkatuliro ng seryoso nitong mukha.

"What do you need?" Tanong ko.

Tumaas at baba ang dibdib. "What... what do I need?" Ang seryosong mukha ay nagpakita ng galit. "Is that the right question to ask?"

Hindi ko sinagot ang tanong at nanatili ang kalmadong sarili.

Ito ang nagsalita, "We have just been married for four days, and is it like a regular occasion to you and afterward, end of the party? Do you mind what will be their say when they hear you've been working all these days and leaving your husband unknown of your whereabouts?"

Husband.

Parang bago sa pandinig pero malakas ang dating.

Naintindihan ang nais nitong iparating pero ang damdamin sa likod ng mga salitang iyan ay nais alamin. Dahil iba ang ipinapakita ngayon kaysa sa mga nakaraang pag-oobserba mula sa malayo.

"Tell me, what conditions do you want within those marriage papers?" Tanong ko.

Nagatungan ang kaninang galit. "Conditions that I want? You look into marriage like that?"

"So what do you see in our marriage? Why did you decide to marry someone like me when you can run from those manipulations?" Ang mga salitang ito ang pinakamahabang sinabi sa buong araw.

Hindi agad nakapagsalita dahil sa pagdaan ng ilang tao malapit dito sa parking lot.

Ilang segundo ang pinalipas nang hindi inaalis ang malalim nitong titig ng may galit. Nagsalita ng marahan kagaya ng unang tagpo noon, "I see it as a responsibility, Mrs. Sophia Fonrer. I expected you to let me know a bit about your activities even you don't want to show up in front of me."

"Sure," agad kong payag.

"It is settled then." Sa anyong tapos ang usapan, kagaya ng gabi ng engagement.

Bago umalis sa harapan ay sinabi ko ang kaninang nais, "I also have a condition, Moon."

Ang anyo ay kayang gawin ang anumang kondisyon. "What is it then?"

"I want to sleep with you, once in a while, at your place."

Parang ang mga salitang narinig ay mahirap maintindihan. Tulala ng ilang segundo, marahil nakakaligalig para dito. Ang maituturing na lalakeng iba't iba ang kasamang babae sa sunod na araw ay normal tumabi sa katulad kong babae pero ganito ngayon, kakaiba ang reception sa narinig.

Napangiti sa napansin. "What I mean, from the tiredness I felt from work, I realized I feel calmer looking at your face. Can you be my sleeping pill when I need it?"

Nakatitig na ito sa labi kong nakangiti, marahan bago bumalik ang muling titigan ng aming mga mata.

Nagsalita na rin, "What?" Parang hindi narinig pero bumawi agad, "sleeping on the same bed just to stare at me?" Marahas na pagkakasabi.

Mas lalong napangiti sa reaksyon ng kaharap. "That's my only simple condition."

"Simple?" Ayon sa anyo ay hindi. Nag-isip at ilang beses gumalaw ang adams apple. "At my place?" Walang sense ang ipinapaabot ng tono, "no woman ever enters my nest, and I don't like you to be the first."

May mabigat na pakiramdam ang gumuhit sa dibdib. Ito yata ang emosyon mula sa salitang rejection.

Balewalang ngumiti pa rin kahit iba ang pakiramdam. "So this talk is a nonsense. Then, don't bother me again like this time," bilang ganti.

Para umalis ito ay mas inilapit ko ang sariling katawan para mabuksan ang pinto ng sasakyan. Napagilid nga pero bago mabuksan ang pinto ng mabitawan ng kamay ang nahawakan dahil inalis doon ang kamay ko. Ang sariling katawan ay gumalaw at napasandal ang likod sa sasakyan, mabigat na katawan ang sunod dumikit mula sa harapan.

"You made me think crazy for the past days and you added more tonight," nagsalita malapit sa tenga sa mahinang boses at may pagnanais na hindi itinatago. "You kissed me twice, and you made me look like I wanted it. And now, don't bother you again?" Huminga ng marahas, "Who are you to do this to me, Sophia?"

Sa konting panahon at ilang beses pa lamang nagkita, naging ganito ang epekto ng mga nangyari.

"You're heavy," iyon ang naging sagot dahil ramdam din ang totoong bigat ng kaharap, ang mainit nitong katawan at hininga sa may leeg.

Humiwalay at tumalikod, bahagyang nilingon ang ulo pero sa malayo nakatingin. "If possible, don't cause any problem about our marriage. I will see you if I needed you." Tumigil at may konting segundong tumahimik bago nagsalita, "and about your condition. No man will ever agree on that, unless you make love with them first." Naglakad at umalis.

BOOK 2 - SERENITYWhere stories live. Discover now