BOOK 2 - SERENITY

CHAPTER 27

GROUNDFLOOR

Nakuha ko agad iyon.

"But if you want to tell the world that I am your wife, I am not against. It is up to you, my Moon." Umalis ako sa harapan niya at kinuha ang sandok na hawak, binaliktad ang sausages sa prying pan.

Yumakap mula sa likuran. "Gusto ko ang huli. I have another question."

"Akala ko isa lang," sagot ko.

"I have numberless questions from now on, don't expect less."

Kakaibang senyasyong nararamdaman sa pag-amoy ni Moon sa leeg at balikat ko, parang inuubos amuyin ang inilagay kong pabango.

"So, what is it?"

"Are you going to be proud of me in front of everybody, as your husband? Even I failed your expectations?"

Humarap ako sa kanya. "What do you think?"

"I am not confident to answer. Hindi ko hawak ang pag-iisip ng iba lalo sa babaeng kaharap ko ngayon... a woman full of surprises."

Napangiti ako doon. "Let me tell you when we face them."

Tumango tango. "It is important to me."

"I know," dahil sa nakaraang mga karanasan nito sa pamilya.

Hanggang napansin itong nakatitig sa buong mukha ko. Ano kaya ang iniisip?

"You're so beautiful by the way," humawak pa sa pisngi, "with red lips."

Napangiti muli sa naintindihan. "I'm hungry," saka iniwas ko ang sarili at baka makulong na naman sa walang pigil na emosyon ni Moon.

Narinig agad ang pagsigaw nitong nasasaktan. Paglingon ko sa kanya ay nakahawak sa likuran. Mabilis akong lumapit at niyakap ang katawan.

"Don't move too much," sabi ko.

"It's because of you," may hinanakit.

Ako pa talaga? "You are crazy over me."

"It's your fault for showing your nakedness to me." Yumakap na rin.

Humiwalay ako para atupagin ang niluluto. "Even I am well covered, my lips is enough for you to get crazy," balik ko naman sa kanya.

Napangiti ito sa katotohanan. Itinaas ang dalawang kamay bilang pagsuko. Ako naman ay naakit muli sa ngiting sumilay sa mga labi ni Moon. Ako na ang lumapit at humalik, binigyan ang asawa ng madiing smuck. Mabilis ko rin binawi at tumalikod.

Narinig ang pag-akting nito ng inis at panghihinayang.

Pagkatapos makapagluto ay agad inumpisahan ang mga simpleng pagkain. Habang ang kaliwang kamay ni Moon ay nakapaikot sa bewang ko, sa palaging pagbibigay ng titig habang nag-uusap ng kung anu ano ay alam sa likod niyan ay may binabalak.

Mabilisan niligpit ang lahat at nag-ayos para umalis. Hawak ang kamay ko ng mahigpit sa paglabas at pagbaba papuntang ground floor.

May biglang humarang sa daan bago marating ang sasakyan ni Moon, dalawang lalake at tatlong babae. Ang isa ay camera man at ang isang lalake ay halatang professional reporter. Assistants siguro ang iba.

"Ms. Sophia Ken, I'm Richard Casso from NYU Magazine. I wanted to meet you and I'm sorry if this isn't the right time to make a surprise appearance. If time permits, I would like to set an interview with you in your leisure time," ang salubong agad sa mabilis at diretsong pananalita.

Hindi ito dumaan sa memory o hindi kilala. Ang klase ng pananalita ay hindi nakakairita sa pandinig dahil pleasing iyon.

"Sure, why not? Let's get to the interview," tumingin sa sariling relos, "I will give you five minutes."