แพทริกไม่ได้อยู่ในสตูดิโอของบริษัทนานแค่บันทึกส่วนของเขา และเมื่อทำเสร็จ เขาก็ไปที่ตารางงานอื่นของเขาทันที เขาจะถ่ายแบบที่มีกำหนดให้เขาอยู่ในสถานที่เกือบ 2 วัน การทำในสิ่งที่เขาใฝ่ฝันนั้นเริ่มที่จะเกิดขึ้นในทุกย่างก้าวของการเดินทางของเขา บวกกับผู้คนที่เขาอยู่ด้วย พี่น้องที่เขารักและในทางกลับกันก็รักเขา ห่วงใยเขา และปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นทารกของครอบครัว
สำหรับเขา เขาไม่อยากเรียกแค่กลุ่มว่า 'กลุ่ม' แต่ 'ครอบครัว' เขารู้สึกได้ถึงความรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน ทั้งๆ ที่คิดถึงพ่อกับแม่มากเหลือเกิน ความอยากอยู่บ้านก็โล่งใจเพราะพี่น้องของเขานั่นเอง สอนเขาและแนะนำเขาเมื่อจำเป็น
วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยมาก... พี่น้องของฉันตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง? ฉันหวังว่าฉันจะได้ไปฝึกกับพวกเขา แต่ฉันต้องทำงานนี้ให้เสร็จ เมื่อฉันกลับไปฉันจะทำกับพวกเขาและพยายามจดจำขั้นตอนทันที อืมม.. ฉันจะซื้อของที่นี่ที่ฉันสามารถนำกลับบ้านได้
"ปาย ไปกันเถอะ ไปอีกหนึ่งชุด"
"โอเค"
"เจี๋ยเจี๋ย.."
"หื้มม?"
"เราขอซื้อของหรืออาหารพิเศษบางอย่างก่อนกลับบ้านได้ไหม"
"ได้สิ ถ้าคุณต้องการ ฉันจะตรวจสอบสิ่งที่คุณต้องการได้ก็ซื้อมันมา"
"ไม่เป็นไร jiejie ฉันจะไปกับคุณในภายหลัง ฉันอยากซื้อให้พี่ๆ เพราะฉันอยู่ห่างจากพวกเขา" แพทริคยิ้มอย่างสดใสให้กับพนักงานส่วนตัวของเขา เจ้าหน้าที่ส่วนตัวของเขาพยักหน้าและแนะนำเขาสำหรับการถ่ายภาพครั้งสุดท้ายที่เขาจะทำ
YOU ARE READING
The Journey to the universe ( with Thai trans Chapters)
FanfictionThe story of two boys who had known got to be so close along the journey that both of them are going to. Will the closeness that they are building, will it turns out to be on a different level or will it stays the same as they go along the way of fa...
