How to Stop an Obsessive Love?

Chapter 8: Making a Move

Ashleene's PoV:

Dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata. Hmm.... Umaga na naman pala. Another day para makita ang crush kong si Freyja. Half-truth yan hahaha.

I stayed for a while in the bed bago ko napagdesisyunang bumangon na. "Aaahhh...." I moaned habang nag-uunat-unat pa.

I started to make my way towards the restroom. I washed my face. I started to took a bath para mas lalong magising ang diwa ko.

While I'm in the shower, nakarinig ako ng mga tunog. Hindi ko maiwasang mapakunot-noo. What was that? Bakit parang may naririnig akong mga halinghing ng mga kaserola. Weird. Last time I checked ay hindi naman sila gumagalaw ng mag-isa.

I quickly fasten up my pace in taking a bath. Nagsuot na lang ako ng sports bra, itinapis ko rin ang towel sa lower body ko sa sobrang pagmamadali.

I gulped. Malakas ang kutob ko na hindi lang ako ang tao ngayon dito sa aking condo unit. Kahit kinakabahan, nagsimula akong maglakad papunta sa kinaroroonan ng tunog. Dinala ako ng mga paa ko sa kitchen.

I heaved a deep sigh. I gathered all my courage. What should I do if ever na may nakapasok na ibang tao rito? Oh shit! I'm unarmed with things.

Pero wait. As far as I remember ay sinigurado kong nakalock ang pintuan at bintana kaya imposibleng may makapasok.

To end the curiousness that is running on my head, mabilis na sinilip ko ang loob ng kitchen. I was greeted by no one.

"Oh shit." I cursed out when I noticed that the stove is on at mayroong niluluto. Ramdam na ramdam ko ang panlalamig ng aking buong katawan.

Is there perhaps... A ghost here in my unit? Just with that thought, shivers started to run in my whole system. If that's the case dapa——

"What's wrong Ashleene?" Mabilis na napatalon ako sa gulat nang may biglang nagsalita mula sa likuran ko. I didn't know na nakakapagsalita na pala ang multo.

I closed my eyes. I don't want to see a ghost. Nakakatakot. Baka mamaya ay isama nya ako sa kung saan man.

Ilang sandali pa ang nakakalipas ay nararamdaman ko pa rin ang isang presensya. I know, hindi yun tao.

In an instance, naramdaman ko na lang na may dumapo sa akin. Oh scratch that, someone slapped me. Hindi ko maiwasang mapangiwi. Damn. Ang sakit. It fucking stings!

"Hey! Bakit ka naman biglang nanampal?" Parang umurong bigla ang dila ko nang mapagtantong si Freyja pala ang kaharap ko.

My eyes widen in shock and my mouth gaped. Is this for real? O baka naman mamaya ay part pa rin to ng panaginip ko.

Ang daming mga tanong na naglalaro sa isipan ko. Bakit nandito si Freyja? What is she planning? Instead of questioning, I should be thankful dahil umagang-umaga pa lang ay nasisilayan ko na ang crush ko.

"Is that enough para magising ka sa katotohanan?" She said. I bit my lips and unknowingly nodded my head as an answer. Bakit parang ang inosente ng dating nun sa akin?

Suddenly, nakita ko kung paano bumaba ang kanyang mata. Pinasadahan nya ng tingin ang aking katawan.

"D-Damn... you're hot." Freyja said. Parang nagnining bigla ang kanyang mata while looking into something. Naka-focus sya. I can see a tint of redness on her cheeks.

Parang binuhusan ako bigla ng malamig na tubig nang ma-realize ang aking sitwasyon. Oh shit! Hindi pa pala ako nakaayos.

"I-I gotta go Freyja." Hindi ko na inaantay pa ang kanyang sasabihin. I quickly made my way towards my room.