6 Pain

13 2 0
                                    


Erl POV:

      "He touch you erl you let him fucking touch you" Ani pa nito na mas nagpagulo sa akin ano naman kong hinawakan ako ni zach whats the big deal. Kunot noo ko siyang binalingan.

      "Your mine erl, your mine he have no right to touch what is mine I'm teretoryal erl I am fucking teretoryal" sabi pa nito at tsaka ako hinila ulit kahit gulo gulo ang pag-iisip ay pinili ko na lamang manahimik.

      "Lets go home crap this shit my wife" Madiing saad nito habang lumilipad ang aking pag-iisip kong iniwan niya ba sa loob si daisy tsk....

Agad akong napangiti ng makita kong muli ang bahay namin.

       "Let's go upstairs my wife" mautoridad na sabi nito kaya naman ay agad na akong sumunod sa kanya. Pagkarating namin sa kwarto ay binigyan niya ako ng damit pampalit hindi na ako nagtanong pa at tsaka pumasok na sa banyo.

Nang matapos akong makapaglinis sa katawan ay siya naman ang pumasok sa banyo. Agad na akong humiga at pumikit rinig ko ang lagaslas ng tubig galing sa banyo. Agad akong bumaling sa ibang direksyon ng maramdaman ko ang pagbukas ng pintuan. Mas diniinan ko ang pagkakapit sa aking kumot ng maramdaman ko ang pag-uga ng kama na hudyat na humiga na siya.

      "I fucking miss you my wife" bulong pa niya habang nakapulupot ang kanyang mga braso sa aking bewang. Agad akong humarap sa kanya.

      " You miss me!?" Nagugulohang saad ko pa he just nod and kiss my forehead Napapikit ako sa kakaibang naramdaman.
________________
Agad akong bumangon ng makita kong tanghali na pala. I just smile ng maalala ko ang nangyari ka gabi yeah we make love and that's the most unforgettable moment of my entire life.

Dahan dahan akong bumaba at nagsimulang magluto. I also arrange the plates. Napangiti ako ng marinig ko ang yapak niya pababang hagdanan.

"Breakfast is ready" magiliw na sabi ko pa rito at umupo na sa kanyang harapan, umupo na rin siya at nagsimula ng kumain. Tumikhim muna ako at nagtanong rito.

"Ahm papasok kana sa trabaho!?" He just nod at tumayo na laking gulat ko kase wala pang kalahati iyong nakain niya.

"Saan kana pupunta hindi mo pa na ubos yong pagkain mo" nagtatakang saad ko pa rito.

"Work" malamig at maikling saad pa nito sa akin at tuluyan ng umalis. I just sigh akala ko okay na lahat but I was wrong. Pero okay lang naman bastat naka uwi na ako sa bahay kong saan kasama siya.

Do I need to Suffer?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon