10 pain

16 2 0
                                    


Erl POV:

Tatlong linggo na ang nakalipas ng tumira sa bahay namin si daisy. Simula ng dumating siya para na lang akong hangin sa bahay. Masasabi kong halata na ang tiyan naming dalawa ni daisy ngunit mas mahahalatang mas malaki iyong akin. Hanggang ngayon ay hindi ko parin nasasabi kay jard ang pagbubuntis ko. Ng makita kong umalis si daisy sa sala ay agad akong lumapit kay jard.

        "J-ard" Mahinang tawag ko rito agad naman siyang nag-angat ng tingin sa akin at blangko akong tinignan.

          "B-untis ako ikaw ang ama" Dugtong ko pa na naging dahilan ng kanyang pagkagulat agad itong nabato sa kanyang kinauupuan.

       "Abort that child erl" Madiing sabi niya na mas ikinagulat ko. Agad akong umiling at marahang humakbang paatras.

            "Si daisy lang ang gusto kong maging ina ng mga anak ko erl si daisy lang at hindi ikaw" Dugtong pa nitona siyang lalong nagpaatras sa akin kagat labi ko siyang tinignan habang nangingilid ang mga luha.

       "T-ao ka p-a ba" utal na sabi ko rito paano niya nagagawang sabihin na ipa abort ang bata.

          "Anak mo ito jard tangina dugot laman mo itong batang ito" Nanginginig at di makapaniwalang sambit ko pa. Ilang atras pa ang ginawa ko ng may mabangga ako sa aking likuran agad akong humarap rito at para akong binuhusan ng malamig na tubig ng makita kong madilim na matang nakatuon sa akin.

        "B-untis ka?" Blangkong expression at may diing sabi ni daisy sa akin. Mas lalo akong nagulat ng mahigpit nitong hinawakan ang kamay ko.

         "Hindi dapat mabuhay ang batang iyan" Nangilabot ako sa paraan ng pagsabi nito sa akin. Isang daing ang aking pinakawalan ng bigla niya lang hilahin ang aking buhok. Ramdam ko pa ang pag-apila ni jard sa aking likuran.

     "Wag kang lalapit jard" Banta ni daisy sa asawa ko kaya naman napaatras ito. Agad akong nanlumo ng tahimik itong bumalik sa pagka upo. Napipikit ako ng marahas na hatakin ni daisy ang buhok tinignan ko si jard na nanghihingin ng tulong pero nag-iwas lang ito ng tingin.
Isang singhap pa ang pinakawalan ko ng mas nilakasan pa nito ang paghila sa buhok ko papuntang hagdanan. Jusko tulungan mo ako tahimik na dasal ko pa dahil sa takot na baka anong masamang mangyari sa amin ng anak ko.....

Do I need to Suffer?Where stories live. Discover now