26 pain

15 2 0
                                    


Erl POV:

         Habang karga karga ako ni jard ng mala bridal style ay ngayon ko lang na pansin na ang nakakahiyang posisyon naming dalawa agad akong napamulahan sa naisip. Walang niisa ang nagsalita samin habang binabagtas niya ang direksyon papunta sa aking opisina.... ng makarating kami sa aking opisina ay agad niya akong ibinaba akmang tatalikod ito ng sabay kaming napalingon ng tumunog ang aking cellphone sa ibabaw ng aking lamesa agad itong umilaw dahil may tumawag.
            Agad na nanglaki ang aking mata ng makita nito aking wallpaper kung saan yakap yakap ko ang aking anak habang hinahalikan ang kanyang pisngi. Dahan dahan kong inangat ang aking tingin sa kanya ngunit nanatili parin itong tulalang nakatingin sa aking cellphone habang makikitaan ng klase klasing emosyon ang kanyang mata.

              "E-rl s-ino a-ng b-atang i-yan!? Utal utal na sabi nito na para bang nahihirapan siya sa bawat pag bigkas niya sa katagang iyon.

            "Anak ko" simpli at madiin kong sabi sa kanya.

           "B-akit m-ag ka mukha kami e-rl a-nak ko rin ba siya!?" Mahinang tanong nito habang titig na titig sa aking wallpaper agad akong napahulukipkip na napatingin rito.

          "Matagal ng patay ang anak mo jard pinatay mo siya, kaya wala kang karapatang sabihin na anak mo ang batang iyan dahil akin lang ang anak ko" Nanggigil na saad ko habang nanginginig ang mga labi dahil sa tindi na galit na naramdaman.

            "Erl parang-awa mona magsabi ka naman ng totoo malakas ang pakiramdam kong anak ko ang batang iyan" Napapikit ako sa inis habang sinasabi niya iyon.

            "OO ANAK MO SIYA PERO WALA KANG KARAPATANG TAWAGIN SIYANG SAYO DAHIL SIMULA NG SINABI MONG IPA ABORT KO ANG BATA NONG NAGBUBUNTIS PALANG AKO AY MATAGAL KA NG WALAN NG KARAPATAN NA PARA MAGING AMA NIYA" Malakas na bulyaw ko habang hindi napigilang rumagasa ang aking luha dahil sa sari saring emosyon na naramdaman.

           "I-m s-orry erl g-ulong g-ulo a-" Umiling ako at pinutul ang dapat niyang sasabihin.  Tsaka pinahiran ang aking luha marahan kong itinuro ang pintuan na ngayon ay kasalukuyang nakabukas.

           "Get out in my office jard I don't need your useless explanation" Madiing ani ko habang patuloy na nakaangat ang kamay na nakaturo sa nakabukas na pintuan. Marahan itong yumuko at nagpahid ng luha agad itong umiling at umatras. Ngunit bago pa man siya tumalikod ay nagsalita pa ito na mas nagpausbong sa aking galit.

           "Sa ayaw at sa gusto mo erl gusto kong makilala ang bata" Determinadong sabi nito na siyang nagpatawa sa akin sa inis.... ang kapal talaga ng mukha niya.

             "I SAID GET OUT" Malakas na sabi ko at tuluyan siya itinulak papalabas ng aking opisina ng makalabas na ito ay agad kong isinirado ang pintuan at padausdus na humagulhul habang tinatakpan ang aking mukha.

Do I need to Suffer?Where stories live. Discover now