Sunshine • Lee Know

ep one

Başlama tarihinizi yazarsanız çok mutlu olurum. İleride geri dönüp görmek güzel olur. ♡

Yorumlarınızı heyecanla bekliyor olacağım. 🐈

Gözlerime vuran ışığın yarattığı rahatsızlıkla gözlerimi açtım usulca. Tavanla buluşan gözlerim acıyordu. Ne kadar süredir uyuyordum bilmiyordum. Sırtımda hissettiğim acı uzun süredir uyuduğumun kanıtıydı sanırım. Bedenimi soğuk parkeden zorla da olsa kaldırmayı başarmıştım.

Kaç gündür bu haldeydim bilmiyordum. Ailemin ölü bedenlerine döndü gözlerim. Acı bir süre sonra umursanmayacak dereceye geliyordu. Çürümeye başlayan bedenlerinin kokusu tüm evi sarmıştı.

Anlamadığım tek şey neden bendim? Ne farkım vardı onlardan? Hiçbir şey bilmiyordum.

Evden dışarı çıkamıyordum. Onlarla baş edecek gücüm yoktu. Karanlıkta ortaya çıkan bedenleri korku saçıyordu etrafa.

Ayaklanıp mutfağa ilerledim. Savaş alanına benzeyen mutfak tezgahındaki tüm eşyaları ittirdim bir kenara. Temiz olarak gördüğüm yarı sağlam cam bardağı aldım elime. Açtığım çeşmeyle akmayan suyu bir küfürle karşılamam bir olmuştu.

İçecek suyum da kalmamıştı. Ölüme ilerliyordum sanırım adım adım. Evdeki erzağın bitmesiyle iki üç gündür açtım ama dışarı çıkacak cesaretim yoktu.

Suyumun da bitmesiyle mecbur kalmıştım sanırım. Ölümü bekliyordum ama kendi ellerimle o yola gidemezdim.

Yatak odasından babamın beyzbol sopası ve bacağıma taktığım bıçak kitiyle dışarı çıkmaya hazırdım.

Aydınlık karanlığın yok olduğu anlamına gelmezdi. Aksine aydınlığın varlığıyla karanlık var olurdu.

Korkum olduğu kadar cesaretimi de ortaya koymalıydım. En son ne zaman evden çıkmıştım bilmiyordum. Sanırım yaklaşık 2 hafta önce her şeyin başladığı zamandı. O gün gördüklerimden sonra korkuyordum ama elimden gelen başka bir şey de yoktu.

Pencereden gizlice gözlemlediklerimle gündüz tehlikenin ortada olmadığını fark etmiştim ama dediğim gibi korkuyordum. Yalnızlığı iliklerime kadar hissetmiş kafayı yemekten son anda kurtulmuştum.

İlk hafta kabullenemediğim bir durumun ortasında kalmıştım. Ailemin o yaratıklara dönüşmesiyle nasıl baş edip kurtarmıştım kendimi bilmiyordum ama neden yaşayan kişinin ben olduğunu anlamıyordum.