Sunshine • Lee Know

ep fourteen

Yorumlarınızı bekliyorum. ❤️

"Ateşi çok yüksek."

Duyduğum anlamsız cümleler ve aniden hissettiğim soğuklukla cenin pozisyonuna girmiştim.

"Siz çıkın. Ben halledeceğim."

Çok geçmeden kendimi sıcacık kolların arasında bulmuştum bile. Kollarına daha çok sinmiş sıcaklığını hissetmeye çalışıyordum.

Belimde hissettiğim soğuklukla küvetin içinde kollarımı birbirine sarmıştım.

Üzerime döktüğü ılık su buz gibi sudan farksızdı benim için. Kollarımı iyice kendime sarmış titrememi durdurmaya çalışıyordum.

Bedenimi tekrar kucağına almış yatağa oturmamı sağlamıştı. Gözlerimi tamamen açamıyordum bile. Saçlarımı yavaş yavaş kurutuyordu.

"Üstünü değiştirmeliyiz Yoon. Bana yardımcı ol olur mu?"

Mırıltılarımla onu onaylamıştım. Getirdiği kıyafet ve çamaşırları yatağa bırakmıştı.

"Şimdi arkamı döneceğim. Giyinince bana haber ver."

Yavaşça başımı aşağı yukarı sallamış arkasını dönmesiyle üstümü değiştirmiştim.

"Bitti."

Yatağa uzanıp battaniyeyi üzerime çekmiştim. Yanıma uzanmasıyla kolları arasına girmiştim. Üşüyordum.

"Minho... üşüyorum."

Saçlarımı okşaması uykumu getiriyordu.

Başımı boyun girintisine gömmüş kokusunu içime çekmiştim. Uykuya karşı koyamıyordum.

Gözlerimi açmış, yorgun bedenimi yataktan kaldırmıştım.

Minho hala uyuyordu. Savsak adımlarla odadan çıkmıştım. Yerini bildiğim mutfağa ilerleyip boğazımdaki kuruluğu yok etmekti amacım.

Yere odaklanmış gözlerimin gördüğü bir çift ayakla durmuş, yavaşça başımı kaldırmıştım. Kollarını birbirine bağlamış bir adet Felix'le karşılaşmayı planlamamıştım.

Beklemediğim bir anda kollarını bana sarmıştı.

"Seni öldüreceğim. Alışkanlık haline getirdin artık bunu."

Başımı omzuna yaslamış ellerimi sırtına sarmıştım.

"İyiyim ben ama otursak olur mu? Yorgunum biraz."

Benden yavaşça ayrılmış koltuğa oturtmuştu beni. Onunda oturmasıyla başımı omzuna yaslamıştım.

"Neredeydin bu zamana kadar? 2 hafta geçti Yoon. Tüm inancımızı kaybetmiştik resmen. Geldiğinden beri de uyanamadın bir gün. Minho gözünü açtığını görmüş sonra tekrar bayılmışsın."

Küçük bir tebessümle ona çevirdim bakışlarımı.

"Çok büyük şeyler öğrendim Felix. Belki de kurtulmamızı sağlayacak şeyler."

Tüm olanları ona anlatmış, omzunda uyuyakalmıştım tekrar.

Uyandığımda yatağımdaydım. Gözlerimi etrafta gezdirmemle göz göze geldiğim kişi ondan başkası değildi.

Yataktan destek alarak kalkmaya çalışmamla beni engellemişti.

"Dinlenmelisin. Vücudun hâlâ çok güçsüz. Sana yemek getireceğim. Dinlenmeye devam et sen."

Yataktan kalkarken tek elini tutmuş, bakışlarının bana dönmesini sağlamıştım.

"Kızgın mısın bana?"