HE SACRIFICE HIMSELF TO MAKE ME HAPPY

CHAPTER 15

Kyst POV

I'm currently here in the kitchen drinking my tequila. I have already done with 2 bottles but hindi parin ako nalalasing. I'm not drunk but a bit of tipsy.

Hindi ko alam kung bakit ganon nalang ako magalit. In the matter of fact, kung tutuosin maliit na bagay lang yung nangyari kanina para maging halimaw ako ng ganon.

Kilala ko ang sarili ko, i know myself too well. Hindi ako nagalit kay Sei kundi sakin.... G-galit ako sa sarili ko at hindi ko alam kung bakit.

Matagal ko nang napapansin na may kakaiba sakin. It was just like I'm starting to change when she came up to my life..

I don't want to admit it but matagal nang nag-iiba ang tingin ko kay Sei. Bigla nalang niya ako napapatahimik kapag nagsasalita siya, kusa nalang bumibilis ang tibok ng puso ko kapag nginingitian niya ako, minsan hindi ko napapansin na napapangiti at napapasaya niya ako at higit sa lahat unti-unti akong nagbabago dahil sa kaniya.

Aware na ako sa mga nangyayari sakin pero may parte sa sarili ko na hindi ko matanggap ang bagay na yon kaya nagbulag-bulagan ako at itinuloy ko parin ang pambababae ko.

Dahil yun ako! Ganong klaseng tao si Kyst!

P-pero nung makita ko kung paano masaktan si Sei kanina parang mas dumoble ang galit ko sa sarili ko. Bat hindi ko maamin sa kaniya ang tunay na nararamdaman ko?! Dahil dun, sa kaniya ko naibubunton ang galit ko.

I f-feel guilty because of it...

I take another shots again at napatingin sa bodega. It's been 8 hours since nang ikulong ko si Sei. Wala na akong naririnig na boses niya siguro napagod yun kakasigaw. She shouted more than 2 hours.

I take a deep breath and stood up. I walked towards to the stuck room. Bumuga ako ng hangin at sunod-sunod na kumatok.

"S-sei..." I called her in a low tone. Ilang beses ko siyang tinawag but damn hindi siya sumasagot.

I-is she okay?...

F*ck !! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may mangyari sa kaniyang masama dahil sa kagagawan ko.

"Sei still there? Please sagotin mo ako.." Kinakabang tanong ko pero wala paring sagot.

Kaya taranta kong kinuha ang susi at binuksan ang bodega.

"SEI!!!" I shouted when I saw her passed out on the floor. Bahagya ko siyang binuhat at tinapik ang pisngi.

"S-sei wake up please.. I'm begging you."

This time nagkusang pumatak ang luha ko at nahulog yun sa pisngi niya. Hindi ko na kayang itago ang nararamdaman ko.

"I-im sorry."