ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ကာ ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုလက္ကဆြဲလို႔ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္သည့္ ေဝထူးအား ရင္ၿငိမ္းလည္း ျပန္လည္ေပြ့ဖက္ႏႈပ္ဆက္လိုက္သည္။ဒါေလးက ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေလးပဲမဟုတ္လား အရင္က ျပႆနာေတြလည္း ေမ့ပစ္လိုက္ၾကၿပီပဲ။
"ဟိုေရာက္ရင္ အစစအရာရာဂရုစိုက္ေနာ္ ေဝထူး စိတ္တို႔တာေတြ ဒိုးကနဲေဒါက္ကနဲ႔ေျပာပစ္တာေတြထိန္းေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာေလးခင္ဗ်"
"ေနာက္မေနနဲ႔ ငါကအတည္ေျပာေနတာ"
"ေအးပါ အၿငိမ္းရဲ့ ငါသိပါတယ္ မင္းလည္းဂရုစိုက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ ဟိုလူႀကီး ကိုလည္း သိပ္အလိုမလိုက္နဲ႔ကြာ"
"ေအးပါ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ ကားစီးတဲ့ေနရာကို"
"ရတယ္ မပို႔နဲ႔ေတာ့"
ထို႔ေနာက္ ရင္ၿငိမ္းအနားတြင္ရအ္ေနေသာ ကံေကာင္းအား ေဝထူးလွမ္းၾကည့္ရင္း...
"ကိုကံေကာင္း အၿငိမ္းကို ဂရုစိုက္ေနာ္ ဘယ္အေျခအေနပဲေရာက္ေရာက္ အၿငိမ္းလက္ကိုဆြဲထားေပးပါ ဘယ္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကို ပစ္မထားခဲ့ပါနဲ႔"
"စိတ္ခ် ငါ့ေကာင္ေလးလက္ကို ငါဘယ္ေတာ့မွ လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး မင္းလည္း ဂရုစိုက္ ဂ်ပုေလး"
"အင္း ဒါဆို သြားၿပီေနာ္ "
"ေကာင္းေကာင္းသြား အစစ အရာရာအဆင္ေျပပါေစ ေဝထူး"
///////////////////
သခင္ေလးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စံုစမ္းသိရိွသမ်ွအား ေသာ္ခန္႔ အစ္ကိုေလးထံတင္ျပရန္အတြက္ စံအိမ္ေတာ္သို႔ ေရာက္ရိွလာျခင္းျဖစ္သည္။
"ေရာက္ေနရင္လည္း လာထိုင္ ေသာ္ခန္႔"
ေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ပင္လွည့္မၾကည့္ပဲ ေသာ္ခန္႔ဆိုတာ သိေနသည့္ အစ္ကိုေလးအား အံ့ၾသသြားရသည္။ေသာ္ခန္႔ အစ္ကိုေလးေရ႔ွသြားထိုင္ကာ သိခ်င္ေနေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ အစ္ကိုေလးအား မရဲတစ္ရဲေမးလိုက္မိသည္။မေတာ္ စိတ္တိုၿပီး ထထုေနရင္ ကိုယ္ပဲခံရၪီးမယ္။
"ေနာက္လည္း လွည့္မၾကည့္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ဆိုတာ အစ္ကိုေလး ဘယ္လိုသိတာလဲ"
ေသာ္ခန္႔အေမးအားျပန္ေျဖရန္ လက္ေတာ့ေပၚ၌ေျပးလြားေနေသာ လက္မ်ားအား ရပ္တန္႔ကာ ေသာ္ခန္႔အား စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ဟက္ကနဲတစ္ခ်က္ရယ္ကာ...
YOU ARE READING
မေတ္တာတရားတို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့သော ချစ်ခြင်း
Romanceေစတနာေတြပို အၾကင္နာေတြယိုဖိတ္ အခ်စ္ေတြပံုေအာေပးခဲ့မိတဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့... . စေတနာတွေပို အကြင်နာတွေယိုဖိတ် အချစ်တွေပုံအောပေးခဲ့မိတဲ့ နောက်ဆုံးတော့...
