ORMAN PERİSİ |TAMAMLANDI|

18.Bölüm

Birbirine mühürlenen kalpler gibi hissediyordu beni..
14.12/2022
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Aden'den

Ne kadar süredir buradayım bilmiyordum. Zaman kavramını kaybetmiştim. Acıkmıştım, bütün bedenim ağrıyordu. Daha ne kadar dayanabilirim bilmiyordum. Ne kadar sinyal gönderirsem göndereyim kimse gelip gitmiyordu. Bulunduğum yer ne çeşit bir büyüyle kapalıydı bilmiyordum. Ama zor bir büyü olduğu anlaşılıyordu.

Beni neden bulamamışlardı? ben de özgürlüğe kavuşmak için yirmi yıl bekleyecek miydim? Ben Aren kadar güçlü değildim. Hem yirmi yılı bırak yirmi saat bile, aç kalamazdım. Aç kalsam bile özleme dayanamazdım. Şimdiden onları çok özlemiştim. Sevdiklerim için güçlü durmalıydım. Eminim ki şu an beni bulmak için var güçleriyle çabalıyorlardı. Tek umudum buydu.

Bu kollarıma, bacaklarıma bağlı zehirli zincirler günden güne gücümü tüketiyordu. Sona doğru yaklaştığımı hissediyordum.

Son kalan gücümle Aren'e sinyal gönderdim. Bizim hem güçlerimiz hem de kalplerimiz birdi. Kimse duymasa, kimse görmese bile o beni duyar ve görürdü. Tekrar ve tekrar...

Kalan tüm gücümü bir anda kullanıp Aren'e sinyal göndermiştim. Kapının açılmasıyla korkuyla odak noktamı değiştirdim.

Gelen kırmızı gözlü cadıydı. Adının victoria olduğunu öğrendiğim bu cadı, bana pis pis sırıtarak yaklaştı. Hemen kendimi toparladım güçsüz gözükmek istemiyordum.

"Aden Aden Aden nasılsın bakalım."

"kötü olmamı isterdin biliyorum ama ben çok iyiyim! Cadı."

Kocaman bir kahkaha attı.

"bakalım be kadar enerjin kalmış."

Bana yaklaştı. Elini bana dokundurmadan tam üzerimde tuttu. Deminkinden daha büyük bir kahkaha atarak elini çekti.

"sıfır. Koca bir sıfır. Senden aldığım güç bu. Muhtemelen sabaha yok olmuş olursun."

"neden yapıyorsun bunu?"

"kötü olmak için sebebe ihtiyacım yok. Ben cadıyım unuttun mu? Doğamda var."

"kötü herkese kötüdür. Seçim yapmaz. Eğer sadece bir kişinin üzerinde kötülük yapıyorsan, bu benimle alakalı demektir. Söylesene benimle derdin ne?"

"hımm, göründüğünden daha aptalsın."

"peki Aren o sana ne yaptı? Yirmi yılını neden bir tırtıl olarak harcattın."

"Kes sesini?"

Aren dediğim an gözlerinde şimşekler çakmıştı. Aren'e değilde onun ismini söyleyen banaydı sanki öfkesi. Daha fazla üstüne gittim.

"söylesene neden Aren'i tırtıla dönüştürdün. Başka peri değil de neden Aren."

"sana sus dedim. Sus!!"

"neden?"

"ÇÜNKÜ ONA AŞIKTIM."

Bağırarak söyledikleriyle dilim tutulmuştu adeta. Aşk mı? Her şeyi beklerdim ama bunu beklemezdim.

"Aren'i tırtıla dönüştürdüğünde beş yaşında bir çocuktu. Ne aşkından bahsediyorsun."

"onu ilk gördüğüm zaman küçücük bir çocuktu evet ama büyüdüğünde belli bir yaşta kalacaktı ve bir daha yaşlanmayacaktı. Tıpkı bizim gibi. İlk gördüğüm anda gözlerine aşık olmuştum. Ben bencil bir cadıyım. Başkalarının da benim gördüğümü görmemesi için, doğa peri olmasını bahane edip tırtıla çevirdim. Baş cadımız zaten dünden razıydı. Aren'in gücü gerçekten bizim için tehlikeliydi."