Uyandığımda anlimda ıslak bir bez vardı. Etrafıma baktım ve bir ses duydum.
-Sonunda uyandın.
Bu kim? Ahh bu o cadı! Bana şu garip kolyeyi veren.
-Sen burada ne yapıyorsun?
-Sadece geçiyordum.
Tabi canım. Bende sıkılınca uçurum diplerine gidiyorum.
-Teşekkürler....sanırım.
-Ben gidiyorum o zaman.
-Dur ne! Hey hep aynı taktik. Gizemli gizemli etrafta dolaş sonrada bir anda yok ol. Biraz orijinal olmalısın.
-Nasıl yani?
-Mesela yok olmadan önce gizemli bilmeceler söylemek yerine siyah bir duman yay.
-Bu ne işime yarayacak?
-Diğeri ne işine yarıyor?
-Biz cadılar insanların meraklarından mana elde ediyoruz.
-Harbiden mi!?
-Tabi ki. Bilmiyorsun ama senden çok fazla mana aldım.
Yani bunu benim yüzüme söylemek zorunda mıydın?
-Haha.
-Siyah duman demiştin değil mi?
Evet bu sefer siyah bir dumanla yok oldu.
Yani bu efektler gerçekten farklı bir hava veriyor ama.. O lanet cadı bana geçen seferki şeyi açıklamadı!
Şimdi ne yapmalıyım? Beni çoktan atamaya başlamışlardır ama kimse burada olduğumu düşünmez.
Buradan kendim çıkmalıyım. O cadı sayesinde ateşim çıkmadı. Dışarı çıktım ve düştüğüm yere gittim. Buradan çıkmam imkansız
Başka Bir yol düşünmeliyim. Evet bir fikrim var. Neden gökyüzüne doğru ateş büyüsü yapmıyorum.
Büyü yapmak için hazırlandım ve sözcükler ağzımdan çıktı. Ama hiç ateş izi yoktu. Dur ne? Tekrar denedim ama hala büyüm yoktu.
Manamı hissetmeye çalıştığımda... Bu da ne kim içime kısıtlama büyüsü yaptı!
O cadı ben uyurken bunu yapmış olmalı ahh! Bu sefer uçurum. Boyunca yürüdüm ama hiç insan izi yoktu.
Bir şekilde buradan kurtulmalıyım. Etrafta yürürken bir patikaya denk geldim.
Patika ıssız gözüküyordu. O kadar yürümüştüm ki ayaklarım açıyordu ve akşam oluyordu.
Şimdilik patikaya girmemek iyi olur. Hemen kendime gece yatmak bir alan buldum. Burası taşların ve çalıların arasında saklı bir yerdi.
Gece boyu hayvanların sesi kulağıma geldi. Kurtlardan tutun kuşlara her şey vardı.
Bana o kadar ürkütücü gelmesede uykumda dahi tetikte kaldım. Ne olacağını bilemezsin. Hem taşların arasında yılanlar olduğuna eminim.
Sabah olana kadar yarı uyudum ve güneşin ilk ışıklarıyla patikaya girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişman olma sırası artık sizde
Historical FictionKaranlıkta çok zaman geçirdi. Artık o bile ne kadar olduğunu bilmiyordu. Sonuçta hiçbirşeyi değiştiremedi. 4. kez yine soğukta yalnız başına gözlerini kapattı. Elise 5. kez gözlerini açtığında bu sefer aynı hatayı tekrar etmeyecekti. Artık yaptığı...
