Neverland

Var Olmayan Ülke

--------- VOTE VE YORUM BIRAKMAYI UNUTMAYIN------

Throwback

Koltukların arasına yastıklar doldurmak ve üstünü bir çarşafla kapatmak !
Çocukluk ne güzel şeydi öyle!

Sehpa ve masaları ters çevirip oturunca içine hele ki kafana da taktın mıydı pelerini bir korsan olup engin denizleri keşfe gidiyordun! Halıda kayıyor değil,okyanusları aşıyordun küçük cüssenle!

Dide pekala çok seviyordu okuldan sonra koşa koşa Pars'ın evine gitmeyi. Pars hemencicik koltukları birleştiriyordu çünkü Pars çok güçlüydü! Pars onun için yastıkları diziyordu,çarşafı çekiyordu. Böylece bütün günün yorgunluğunu atıyorlardı.

"Burası Neverland!"diye güldü Dide küçük çadırlarında. "Burası var olmayan ülke! Sen Peter Pan ve ben Tinkerbell!"

Pars ortaokula geçmesine rağmen ve bu var olmayan ülkeleri "Neverland" çadırını pekala sıkıcı bulmasına rağmen dayanamıyordu masmavi boncuk gözlü ufak bebeksi yüze. Ve şıp diye kuruyordu var olmayan ülkelerini koltukların arasına.

"Bugün ne öğrendin okulda?"diye sordu altıncı sınıfa geçen Pars kucağına aldığı oğlanın yanaklarını öperken.. 

"Hm.."dedi göz kırpıştıran Dide ise. "Fen dersi vardı ama anlamadım hiç..Labatatlar kokuyor."

"Labaratuvar."diye düzeltti Pars oğlanın boynuna bir öpücük kondurup bebek sabunu ve büskivi kokusunu solurken. "Labatat değil."

"Parsssss!"diye bastırdı s harfine oğlan kucakta sıkıca tutunurken. "Var olmayan ülkede gramer olmasın kuralı koydum ama ben!"

"Ama bebeğim.."diye gülümsemişti Pars. "Sonra okulda da yanlış cümle kuruyorsun hocaların dil bilgine düşük veriyorlar..."

"Okulll çokkk..."diye sayıkladı Dide kucağında mayıştığı oğlanın üzerine uzanırken. "Çok ama çok çok çok sıkıcı Parsssss!"

Pars kıkırdayıp oğlanı göğsüne çekerken "Seni çok seviyorummmm Dide.."

"Ben de seni Parsss."diye bastırdı s harfine peltekçe Dide göz kırpıştırıp. "Ben senin bebeğinim.."

"Sen benim bebeğimsinnnn."diye gülümsedi Pars ise. "Hadi yemek yiyelim annem bize hamburger yaptı!"

"Ama ben hamburger değil.."dedi dudak büzen Dide. "Öpücük istiyorum evcilik oynayalım."

Pars ise yutkundu.

Bu öpücük oyununu yalnızca evli insanların yaptığını ve karı kocaların yaptığını bilecek yaşa gelmişti ve Dide'ye bunu defalarca kez anlatmıştı. Üç yaşındayken öpücükleri gibi hissetirmiyordu da zaten. Ne de beş altı yaşında...Şimdi çok daha yanlış hissettiriyordu.

Ve Pars onunla öpüşmece oynayınca karnına sancı giriyordu...

"Olmaz."dedi Pars azarlar tonda. "Gribim ben."

"Olsunn."dedi Dide dudaklarını büküp uzatırken. "Annecilik babacılık oynayalım sen baba ol ben anne..Öp.."

"Çok büyüğüz o oyun için.."diye yutkundu Pars utançla. "Olmaz araba oynayalım."

Dide dudak büzüp hıçkırarak ağlamaya başladığında Pars susması için yalvarır bir bakış attı. "Bilgisayardan Mario oynayalım mı! Ya da bebek giydirmece açarım sana söz.."

"Olmasss."diye peltekçe bastırdı Dide sulu sulu mavilerle. "Öpüşmece!"

"Gel.."diye fısıldadı Pars oğlanı kucağına çekip dudak ucuna minicik bir buse kondururken. "Hadi öptüm bitti.."

"Olmadı."dedi Dide burun çekip. "Bebecik öpüşmek istiyor! Hadi ben annişim sen de babiş..Uzun öp..İşe gideceksin akşama kadar gelmicekkksinnn gibiimsii."

Pars oğlanın dudaklarına kendi dudaklarını gömerken öyle uzun süre dudaklarını dudaklarına gömdü ki annesi yemek için seslenene dek...

Çekilmedi.

"O-Oldu mu ?"dedi Pars pişmanlıkla.

"Ç-Çok güzeldi.."diye kızardı Dide dudaklarını yalayıp. "Çok seviyorum var olmayan ülkemizi.."diye fısıldadı. "Burada öpüyorsun beni ama..Odada öpmüyosun.."

"Burası bizim ülkemizz çünkü."diye fısıldadı Pars tebessümle.

"Ve ben bebişim!"

"Bebişimsin."dedi Pars onun saçlarını dağıtıp.