Neverland

Ballı Süt

---VOTE VE YORUM BIRAKMAYI UNUTMAYIN ---

Cezvedeki köpüklenerek taşan sütün  kokusuyla beraber dudaklarını birbirine bastırdı Pars.Ne minik dilini yakacak kadar sıcak ne de karnını ağrıtacak kadar soğuk. Balın içinde eriyeceği kadar ılık ve tarçının karışabileceği kadar yumuşak içim...

"Alo?"demişti annesi telefonun diğer ucundan.

"Alo?"demişti arkadaşlarıyla birlikte kütüphanede ders çalışırken bir sigara molası veren Pars.

"Dide geliyor.."demişti annesi. "İstanbul'a geliyor,senin yanına."

"Kazandı mı ?"demişti Pars hem sevinçten çarpan göğsü hem de kırgınca çıkmasına engel olamadığı sinirlenen sesiyle.

"Kazandı."demişti annesi sevinçle. "Ona iyi bak,o biraz hassas bir oğlan.."

"O.."demişti Pars.

Uygun bir kelime bulamamıştı. Pars asla tarif edebilecek uygun kelimeler bulamıyordu güzel oğlanı. Öyle ki oğlanın ailesi de bulamıyordu Pars'ın ailesi de. Sadece bildikleri bir şey vardı...Dide çok hassas bir çocuktu. 

Süt,tarçın ve balla işi bitmiş olan Pars marketten koşarak almaya gitmişti. Kendisi için şişelerce bira. Onun için süt ,bal ve tarçın...

Bir kaç defa psikoloğa gitmişti. Pars gittikten sonra özellikle kayıp hisettiği için ailesi Dide'yi bir psikolog ile görüştürme kararı almıştı. Lakin psikolog başından savarak ileri tarihli bir psikiyatriye sevk etmişti. Psikiyatri ise oğlana sadece sakinleştirici vermişti.

Dide'nin annesi telefonda Pars'ın annesine kısaca şöyle açıklamıştı baştan savma doktorun cümlelerini.

"O çok enerjik,hiperaktif bir çocuk. Odaklanma sorunu yaşıyor. Kaygı ve depresyon yüzünden içine çekiliyor ve sosyalleşemediği için...Böyle davranıyor dedi doktor. İlaçlar geçirecektir. Hem üniversiteye geçince..."

Pars bal gibi biliyordu. Şuan sütün içine attığı çay kaşığı ucundaki bal kadar biliyordu oğlanın DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktife Bozukluk) sahibi olmadığını. Onun ruhunun bu olduğunu biliyordu. Onun içinin böyle olduğunu biliyordu.

Ayda ile ettikleri kavgadan sonra kız defalarca aramıştı Pars'ı. Pars onun endişesini haklı buluyordu lakin kızın iyi niyetle de olsa Dide'ye yanaşmasını da istememişti. Hoş Ayda da şimdi başarılı bir değişim öğrencisi olarak İngiltere'de okuyor Londra'ya yerleşmiş halde hayatını idame ettiriyordu. İstese de Dide'ye ellerini uzatamazdı.

Ayda ona defalarca kez "Değişim olmayacağı." konusunda uyarıda bulunmuştu.

Ama Pars eninde sonunda herkesin büyüdüğü gibi bir noktada kırılma yaşayacak Dide'nin de kırılma yaşayarak olgunlaşacağını iddia etmişti.

Olmuyordu.

Bu nedenle Pars onun geleceği haberini aldığında hem buruk hem sevinçli karşılamıştı haberi. Yeniden göz önünde olacağı için sevinçliydi. Ama Pars kendi kirli ellerini ona sürmek hususunda savaşa gireceği için nefret doluydu.

Konduramıyordu ufak tefek tuvalete bile korkarak "öcülerden" kaçarak giden ufak bir oğlanın büyümediğine.

Ellerinden tutup tuvallete ona cesaret verdiği birine nasıl hisler besleyebilirdi ki ?

Hala ördekli bornozuna sarılan bir oğlanı nasıl arzu kaynağı haline getirebilirdi.

Üç yaşlarındayken ağzına kaşık sokamadığı için utanarak yemek yiyen o oğlana dört beş yaşındaki Pars yemeğini yedirirken kendini "ağabey" olarak görerek bunu seve seve yapıyordu.