" ေမာင္ ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတာလဲ "
" ထမင္းခူးေပး "
ရိေပၚလည္း ေရွာင္က်န္႔မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲေျပာလိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န္႔တစ္ေယာက္ ေအာင့္တက္တက္နဲ႔ခံရခက္ေနေလသည္။
အခုပံုစံမ်ဳိးက သခင္နဲ႔အေစခံလိုဆက္ဆံေရးမ်ဳိးမဟုတ္ပါလား။
"ရိေပၚအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ကအေစခံတစ္ေယာက္လား "
ရိေပၚမႀကိဳက္ေသာ နာမည္ကို သူေခၚလိုက္မိ၏ ။
ဒီအိမ္ကိုစစေရာက္ကတည္းက ရိေပၚကို နာမည္တပ္ေခၚပိုင္ခြင့္မရိွတာ သူေမ့သြားလို႔မဟုတ္ေပ။
" က်န္႔ငယ္ မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္ "
" ရိေပၚ ရိေပၚလို႔ ေခၚလိုက္တာေလ ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္ေသာ ထိုေမးခြန္းရဲ့ အေျဖကို ေျပာျပသင့္တယ္မထင္ဘူးလား
ဒီအိမ္ကိုေရာက္တစ္လရိွၿပီး ဘာေၾကာင့္မို႔ ေမာင္လို႔ေခၚခိုင္းေစရတာလဲ ေျဖေလ
ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္တယ္ ။"
" က်န္႔ငယ္ မင္းကိုအခ်ိန္တန္ရင္ေျပာျပမယ္ အခုခ်ိန္ကအဲ့ေမးခြန္းကိုေမးဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းမဟုတ္ဘူး
မင္းကိုဒီလိုေကြၽးၿပီး ဒီလိုထားထားတာနဲ႔တင္ လံုေလာက္ၿပီး
ငါ့အကိုလည္းမင္းကိုဒီလိုပံုစံနဲ႔ေတြ႕ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာေနမွာ "
" ဒါမဲ့ ကြၽန္ေတာ္..."
" ႐ႉးးးး ငါထမင္းစားေတာ့မယ္
တစ္ခါထဲဝင္စားလိုက္ "
ေရွာင္က်န္႔ဆက္ေျပာမဲ့စကားလံုးေတြဟာ ရိေပၚရဲ ့အျပဳမူနဲ႔ အမိန္႔ေၾကာင့္ ေလထဲမွာတင္လြင့္စင္သြားေလေတာ့၏ ။
ေရွာင္က်န္႔လည္းဘာမွ မေျပာေတာ့ဘဲ မေက်နပ္ေသာအၾကည့္ျဖင့္သာ လြတ္ေနေသာခံုတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ေလသည္။
ရိေပၚကေတာ့ထမင္းစားပြဲေပၚရိွ ခရမ္းခ်ဥ္သီးဖုတ္ငါးပိခ်က္ကိုသာ ခပ္ၿပီး က်န္ေသာဟင္းမ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႉကာ စားေနေတာ့ေလသည္။
" အဲ့ဟင္းကို ကြၽန္ေတာ္စားဖို႔ခ်န္ထားအုန္း "
ရိေပၚခပ္စားေနတာ ဟင္းေလးကတစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ကုန္ေနေလၿပီ။ သူစားခ်င္လို႔ခ်က္ထားပါတယ္ ဆိုတဲ့ဟင္းေလး ကုန္သြားမည္ဆိုးေသာေၾကာင့္ စကားမေျပာခ်င္ဘဲေျပာလိုက္ရျပန္ေလ၏။
YOU ARE READING
ေမာင့္အ႐ိုင္းပန္း(complete)
Fanfictionေမာင့္အ႐ိုင္းပန္းေလးတစ္ပြင့္မညိဳးႏြမ္းေစဖို႔ရာ
