" က်န္႔ငယ္ ေမာင္ျပန္လာၿပီး "
လက္တစ္ဖက္က ဖုတ္ၿပီးသားဂဏန္းထုပ္ကိုကိုင္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္က ညီေလးကိုကာၿပီးအိမ္ထဲသို႔ဝင္လာေသာ
ရိေပၚပါေလ။
ေရွာင္က်န္႔မ်က္လံုးေတြကလည္း ရိေပၚမ်က္ႏွာဆီမေရာက္ဘဲ
ရိေပၚကာထားေသာညီေလးဆီကိုသာေရာက္ေနေလသည္။
" ေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔လက္က ကာထားတာလဲ
ဂဏန္းေရာပါလာၿပီးလား "
" ဒီမွာ က်န္႔ငယ္စားခ်င္တဲ့ဂဏန္း
အာ့ ကြၽတ္စ္ ကြၽတ္စ္ "
" ေယး ဒါမွကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေမာင္
ေမာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲလို႔ "
" ဟိုေလ ဟိုေလ ေမာင့္ညီေလးဒဏ္ရာရထားလို႔ "
မထြက္တထြက္ေလသံျဖင့္ေျပာလာေသာရိေပၚအေျဖကိုၾကား
ၿပီးေနာက္ေရွာင္က်န္႔မ်က္ႏွာထားတင္းမာလာေလသည္။
" ဘာ... ေမာင္ ဘာျဖစ္တယ္
ကြၽန္ေတာ္ရင္က်ဳိးရေတာ့မွာလား ဟင့္
အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးေနာ္
ေဆး႐ံုသြားမယ္ လာ လိုက္ခဲ့ "
"ဟာ မဟုတ္ဘူးေလ က်န္႔ငယ္ခဏေစာင့္အုန္းဆို "
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေရွာင္က်န္႔ဆြဲေခၚရာေနာက္ပါသြားေသာ
ရိေပၚ။
အခုလည္းရိေပၚကားေမာင္းေနရင္းေဘးကေန ဖုတ္ထားေသာထိုဂဏန္းေလးကို အားရပါးရစားေနေလရဲ႕။
" အြန္း ခ်ဳိလိုက္တာ ေမာင္ေကာင္းတယ္ေနာ္
ဟီ အဲ့တာေၾကာင့္ေမာင့္ကိုခ်စ္တာ
ေမာင္ေရာစားအုန္းမလား အာ "
စားအုန္းမလားဆိုျပီး သူ႕ကိုပါးစပ္ဟခိုင္းကာဂဏန္းကိုခြံ႕ေပးလာေသာ က်န္႔ငယ္ပါ။
" ေမာင္မစားပါဘူးက်န္႔ငယ္ရဲ႕ က်န္႔ငယ္ပဲဝေအာင္စားေနာ္ "
" ဟုတ္ "
ရိေပၚေျပာလိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န္႔လည္းဂဏန္းကိုဆက္ကာစားေနေလသည္။
5မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ စားေနရင္းကေန ေရွာင္က်န္႔ဆီက႐ိႈက္သံထြက္လာခဲ့သည္။
" ဟင့္ ဟင့္ "
ရိေပၚလည္း ေရွာင္က်န္႔႐ိႈက္သံၾကားေတာ့ စိုးရိမ္ကာ
ကားကိုလမ္းေဘးထိုးရပ္ခ်လိုက္ေလ၏။
YOU ARE READING
ေမာင့္အ႐ိုင္းပန္း(complete)
Fanfictionေမာင့္အ႐ိုင္းပန္းေလးတစ္ပြင့္မညိဳးႏြမ္းေစဖို႔ရာ
