ေနာက္တစ္ေန႔ ေရာက္ေတာ့ေရွာင္က်န္႔တစ္ေယာက္ က်င္းလင္တို႔ဆီေရာက္သြားေလသည္။
" ဘာ ရိေပၚက မင္းေနာက္လိုက္လာတယ္ဟုတ္လား
ငက်န္႔ မင္းေနာ္မင္းလင္လိုက္လာေတာ့ ငါတို႔ကိုေမ့ျပစ္ေတာ့မယ္ေပါ့ "
" ေအးေလ ေမာင္ကငါ့လင္ မင္းတို႔က ငါ့လင္မွ မဟုတ္တာ
ေမ့ျပစ္သင့္ရင္ေမ့ျပစ္ရမွာပဲ "
" ဘာ ငက်န္႔မင္းေနာ္ "
" ဘာမင္းလဲ
ဘာလို႔ လာေျပာေနေသးလဲ ငါကသူငယ္ခ်င္းေတြကိုေမ့ျပစ္မဲ့႐ုပ္လား "
က်င္းလင္နဲ႔ ေရွာင္က်န္႔တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မန္းက်ည္ပင္ေအာက္မွာထိုင္စကားမ်ားေနတာကို ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္လုပ္ေနသူက
က်န္းခ်န္ပင္။
" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာလို႔ၿပီးၿပီလား
ေျပာၿပီးရင္ ငါေျပာမယ္
ငက်န္႔မင္းဘာဆက္လုပ္မွာလဲ သူ႕ကိုမေမ့ႏိုင္မဲ့အတူတူၿမိဳ႕ကိုတစ္ခါထဲျပန္လိုက္သြားေတာ့ "
" ဘာကြ အဲ့လိုမလိုက္ခ်င္ပါဘူး ေမာင္ကငါ့ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုဘယ္လိုယံုရမွာလဲ
ၿပီးေတာ့ ငါကေယာက်္ားေလးေနာ္ နစ္နာစရာရိွငါပဲနစ္နာမွာေပါ့ "
" ငက်န္႔ မင္းေျပာပံုက မင္းရဲ႕ေမာင္ကေယာက်္ားေလးမဟုတ္လို႔လား
ငါလုပ္ထည့္လိုက္ရ "
" မသိဘူးကြာ ဒါပဲေမာင္ငါ့ကိုယံုၾကည္ေအာင္ျပႏိုင္တဲ့ေန႔ ျပန္လက္ခံမယ္ အခုေတာ့ငါတို႔ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားရေအာင္ "
" ဘာသြားလုပ္ဖို႔လဲ "
"ေမာင့္ကိုသြားေခ်ာင္းမလို္ "
" ဘာ... ငက်န္႔ ေစာင့္အုန္းေလငါတို႔ကို "
ေရွာင္က်န္႔တစ္ေယာက္႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွစ္ေယာက္ကို ေျပာသြားၿပီး ထထြက္သြားေလေတာ့၏။
လမ္းမွာတစ္လမ္းလံုးၿပံဳးစိစိနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဘက္ကို
ေရွာင္က်န္႔ဦးတည္လာပါေတာ့သည္။
" ငက်န္႔ မင္းတကယ္သြားေခ်ာင္းမလို႔လား "
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚရိွမဲ့ေနရာကိုေရွာင္က်န္႔အေဝးကေနလိုက္ရွာေနမိသည္ကို ျမင္တဲ့က်န္းခ်န္ကေတာ့ေမးလိုက္ေလ၏။
YOU ARE READING
ေမာင့္အ႐ိုင္းပန္း(complete)
Fanfictionေမာင့္အ႐ိုင္းပန္းေလးတစ္ပြင့္မညိဳးႏြမ္းေစဖို႔ရာ
