ESARET

Bölüm 6

🕊🕊🕊

Deponun içine girdiğimizde adamlar gerçektende önceden yapılmış mobilyaları kamyona yüklüyorlardı.Yabancı bir ortamdan olmaktan hiç haz etmediğimden bir adım Bahozun gerisine geçtim.Elimi güven vermek istercesine sıktığında kara harelerine tebessüm ederek baktım.Garip duygular içindeydim,bugüne kadar birinin elini tutmayı bırakın gözlerinin içine bile bakmazken ona karşı bütün kurallarım bir bir yıkılıyordu.Kısa sürede bu denli etkilemesinin nedeni değer verdiğim insanların beni incitmiş olmasaydı,eğer onlar beni değersiz ve sevgisiz hissettirmeselerdi bende gördüğüm ilgi karşısında aklım karışmazdı.

Yaklaşık yarım saatin sonunda adamlar malları kamyonete yükleyip gittiklerinde hala el eleydik.Bu kadar yakın olmamız benim açımdan tehlikeliydi,varlığına alışmamalıydım.Tam kendimi geri çekecektim ki elimi bırakmayıp kahveliklerime öyle güzel baktı ki sanki bahar geldi.Dudağımın kenarında yeşeren tebessüme engel olmayıp karalıklarına baktım.Göz kırpıp elimi bıraktı,direksiyona geçtiğinde bende arabanın kapısını açıp öne oturdum.

Yaşadığım garip hislerin mantıklı bir açıklaması yoktu.Peki ama kalbim neden böyle atıyordu ?neden hayatıma yeni girmiş bir yabancıya karşı güvende duygusu hissediyordum ?en önemlisi bugüne kadar hiçbir erkeğe tanışma fırsatı bile vermezken onun gözlerin içine neden takılı kalıyordum ?bu aşk filan değildi eminim.Karmakarışık duygular içinde sessizliğe büründüğümde Bahozda konuşmadı.Yirmi dakikanın sonunda evimin önüne geldiğimizde birlikte araçtan indik.Bahoz bagajı açıp içinden güvercin desenli ahşaptan kilitli bir kutu ile yanıma gelip bana uzattı

-Bu senin

-Neden benim ?

-Bana kızgın olmana rağmen hastayken yemek yaptığın için

Elinden alıp baktığımda gerçekten işçilik gereken bir tasarımdı.Güvercin deseninin olması o kadar çok hoşuma gitti ki boynuna atlayıp sarılasım geldi

İç ses : Aptallık etme sen Bihter aman Leylasın !!!

Bugüne kadar kimse benim için bir şey yapmamıştı.Acımasız geçen yıllarıma karşılık içimde hayal kurarak avuttuğum küçük kız minnetle gülümseyip konuştu

-Teşekkür ederim,bekle beni gelicem şimdi

Dedim ve evimin kapısını açıp direk mutfağa gittim.Tezgahın üstündeki saklama kabından daha önce yapmış olduğum salçalı poğacayı alıp küçük bir kaba koydum.Evden çıkıp yanına gittiğimde ise ona uzattım

-Bu ne ?

-Salçalı poğaça

-Teşekerim ederim ,çok severim.

-Aaa bende çok severim ve sevdiğim şeyleri paylaşmam

-Benimle paylaştın ?

-Çünkü bana sevdiğim bir şey verdin. şimdi bir şey vermesem ayıp olurdu.Mesela greyfurtu da çok severim

-Greyfurt severim ama

-Gerçekten mi?ama veremem ki.Bu yüzden bana iyi davranma çünkü bir şey yapasım geliyor o an.Alışkın değilim ya böyle şeylere

- Ben ikimize de alırım greyfurt

iç ses : Kızlar şahsen ben bu harekete düştüm,kaldırın bakayım beni !

Gülümsediğimde elimden kabı alıp konuştu

-Yarın ciğer yiyelim,bildiğim güzel bir yer var

-Kendin yap ye tarzı bir yer mı ?

-Gidince görürsün

-Peki

-Kendine iyi bak, yarın alırım seni .