ESARET

Bölüm 29

Not:Uzun bir bölüm yazdım,yoğunluğuma rağmen yeni bölüm yazabiliyorsam bence sizde satır aralarına ve bölüm sonuna fikirlerinizi belli ederek sınırı rahatlıkla doldurursunuz.İyi okumalar..🥰🥰

#Sınır: 240 vote 700 yorum

🕊️🕊️🕊️

Hayatım boyunca karşı karşıya kaldığım her zorlukta boyun eğmeden direnek kazandım.Karakterim gereği çok inatçı ve dik başlıydım,aslında böyle olduğum için de hayata tutunabildim.Hislerimin hiçkimse için bir değeri yoktu,daima doğru olan neyse onu yapmalıydım.Aksi taktirde arkamda dağ gibi duracak ne bir babam ne de sevgisiyle beni kanatlarının altına alacak bir annem vardı.Bizimkiler yaşarken kimsesiz gibi hissedip tek başıma her şeye yetişmek hayatım boyunca hep ağrıma gitti.Ben yorulamaz mıydım? dertlerim olamaz mıydı?en önemlisi de hata yapamaz mıydım?O kadar doğru yoldan şaşmamak için kendimi kastım ki zamanla ben bile ne istediğimi önemsemedim,ta ki Bahoz'u görene kadar.

İlk kez kalbim onun yanındayken deli gibi çarpıyordu.Gözlerim kara harelerine esir düşdü,diğer erkeklere koyduğum mesafeyi ona koymaya başaramadım.Evlendikten sonra bana olan davranışlarının değiştiğini fark etsemde elimden bir şey gelmiyordu çünkü Bahoz tam anlamıyla bu köyde yaşayanların zihniyetiyle büyütülmüştü.Çocukluğundan beri hayatı pahasına da olsa ağır sorumlulukları tek başına üzerine almış ve koşullar ne olursa olsun her zaman kazanmayı bildiğinden onunla kavga ettiğimde acımasızlaşıyordu.Sırf bana böyle değildi,Ferhat sözünü dinlemediği için bile ağzıyla burnunun resmen yerini değiştirmişti.

Evet bana ters hareketleri vardı ancak bunu onunla kavga ederek.ya da zıtlaşarak çözemezdim çünkü asla geri adım atacak bir adam değildi.Kusursuz suretinin altında acımasız bir adam vardı,bunu kavga ederken kara harelerinde gördüm.Bana bu halini göstermemek için çok uyarıyordu,ben ise hem ona boyun eğmek hem de kavga ederek küs kalmak istemiyordum.Bu yüzden orta yolu bulmaya çalışıpstüne gitmeyecektim.Tabi az önce minik çaplı ceza vermeden de edemedim,erkekler böyle anlarda rahatlamasa kasıklarında ağrı hissederdi.Sağlıkçı olmanın bilgilerinden faydalanarak hem onu sinir ettim hem de acı hissetmesini sağlayarak canını sıktım,ohhhh olsun.Aniden yatak odasının kapısı açıldığında reflekse döndüm,bir çift kara göz gözlerime avcı misali bakarken masum masum yüzüne bakıp konuştum

-Kimmiş

-Kim olacak gereksiz baldız! Evde yokuz diyip kapıyı kapattım.Çalar çalar evde olmadığımızı anlayınca gider

(Bana yaklaşıp elini belime attığında kapı gürültülü bir şekilde çalındı)

-Olmaz böyle,baksana gitmeyecek

Dedikten sonra Bahoz'un öfkeli bakışları altında bluz ve etek giyerek şalımı örttüm,odadan çıkıp kapıyı açtığımda Bahoz Eyşan'a öldürecekmiş gibi bakıyordu.Araya girerek Eyşan'ı içeriye buyur ettim,salona geçip oturduğumuzda Eyşan alaylı bir gülümsemeyle Bahoz'a bakıp konuştu.

-Kırmızı yakışmış damat

-Evlen seninde olsun

-Aman Allah korusun

-Niye öyle diyorsun Dewran iyi adamdır.

-Maalesef o da senin gibi evcilleştirilmemiş

-Hani sen hayvan seviyordun?ayrıca sen de inatçı keçisin

Resmen Eyşan hayvan dedi ama Bahoz hiç alınmadı,muhtemelen Eyşan'ı ciddiye almıyordu.Onlar didişirken bir şey fark ettim,benimki asla lafın altında kalmıyordu.Muhakkak son sözü söyleme inadı vardı,ben de öyle olduğum için durumu yadırgamadım ancak kavga edersek bir daha bunu aklımdan çıkarmayacaktım.Eyşan tam Bahoz'a cevap verecekken araya girdim.