20. Begin Again

2 0 0
                                    


Two days had passed after my recommended session. If I want another session, I'll just see him any time in his office as he said.

Two days also had passed after that incident.

--

Kumurap lang kami ni Mira nang maunahan niya akong sumunod sa naka-wheel chair na nakapasok na ng building.

"Ron" sigaw niya.

Pagkasunod ko ay nauna kong higitin ang braso ng Nurse na nagulat dahil sa ginawa ko.

Humarap siya kasabay ng tao na nakaupo sa wheel chair.

Dahan-dahan siyang humarap.

But it wasn't him.

We're hallucinating again.

And Mira broke down.


----

I am slowly recovering from deep depression. Hindi ko alam bakit humantong ako sa ganito. Ipinaliwanag naman ni Lissana (from the future) na marahil dahil sa hindi lang siya ang nagtangkang baguhin ang hinaharap, maging ang galing sa hinaharap na kambal. They twisted everything happened katulad na lamang noong pumunta sa America si Gab para sa exchange student, na hindi siya dapat because Xyron got sick na hindi kasali sa future ni Lissana dahil at the first place, walang Xyron. She never met Xyron and his mother.

Lissana from the future also think that it is because when we - Gab, Polly and me try to alter what will supposed to happen to me. It adds to the unbalance weighs of the universe and the future happenings that is bound to happen.

I still didn't believed all of it not until what I encountered that night.


------

I was a graduating student, working student at the café, busy taking shifts with Tita Lucy at the hospital and procrastinating my school requirements.

"Sis, saan ka pupunta niyan ngayon? Hindi ka ba napapagod? Kakatapos lang ng shift natin dito sa café tapos pupunta ka pa sa hospital? Naroon naman si Mira diba? Magpahinga ka rin naman" nag-aalalang tanong ni Joanne sakin pagkalabas ng café after our shift. She's with Justin, ready to ride his big bike when she ask me.

Ngumiti ako ng pilit sakanya at hinigpitan ang hawak ng laptop ko. Tatapusin ko pa kasi ang last requirements ko. "Kaya ko pa naman sis" tipid akong ngumiti para hindi siya mag-alala. Ayokong iasa sa iba ang sarili kong problema.

I grew up alone, taking care of myself, resolving my school assignments, paying my own bills, living in a small apartment and trying to earn money to buy rice. 'Yon ang buhay ko kahit alam kong sa kabilang banda ay nakaalalay lang sila Xyron at Tita Lucy na kinupkop ako.

So this small sacrifices that I made for them, ay napakalaking tulong para sakanila. Hinding-hindi matatawaran ang kanilang kabaitan para sakin.

"Bye sis! Ingat kayo!" as I waved them good bye.

Tahimik lang akong nakatayo sa may gilid ng kalsada, hawak ang laptop dahil balak kong tapusin ang requirements ko sa hospital habang bantay ko si Xyron.

Hirap man akong makita siyang nahihirapan, sessions after sessions, unti-unti na ring nag-iiba ang itsura niya dahil sa sakit niya ngunit para sakin siya padin ang best friend ko na ang pangarap ay maging direktor.

Nagpara ako ng taxi patungong hospital nang tumunog ang notifications ko.

"Careful Lissana. They're not the twins from your time but mine. They're also different in attitude. Soon malalaman mo din. Be careful. Please".

MiraiWhere stories live. Discover now