Kahvaltı vakti gelmişti ama o kadar uykusu vardı ki, yataktan ayrılamıyordu Ayaz. En sonunda Atahan'ın dürtmelerine dayanamayıp doğruldu. Uyandığında içmesi gereken ilacı alıp yanındaki suyla birlikte içti. Uyuşturucu bağımlılığını bırakacaktı tamam da, ya ilaç bağımlısı olursam diye düşünüyordu bu sefer de.
"Sen git, ben gelirim birazdan." Atahan odadan ayrılınca aynanın karşısına geçip tişörtünü kaldırdı. Gece kendi çapında bir kriz geçirip karnını tırnaklarıyla çizmişti hep. Yer edinmiş kırmızı çizgilere biraz göz gezdirdi. Biraz da çıkık kemiklerine.. Daha fazla bakamayacağını fark edince küfür etti ve üstünü düzeltti. Gerçekten kötü haldeydi.
Önüne bakmadan yürürken birine çarptığı için kafasını kaldırdı. Tanışmadığı bir kızdı, "özür dilerim" diyerek yanından geçti.
"Sakarsın biraz galiba." diye gülümseyerek yanında beliren Deniz'e baktı.
"Biraz. Bide, pek iyi hissetmiyorum da, önüme falan bakacak halim yok yani. Gelişigüzel yürüyorum."
"Yardımcı olayım." diye gülerek Ayaz'ın koluna girdi. Ayaz belli etmemeye çalışsada, çok şaşırmıştı çünkü dış görünüşü ile hareketleri hiç ama hiç uyumlu değildi.
Kahvaltı salonuna gireceklerken Deniz kolunu çekti ve elini kaldırıp sallamadan görüşürüz deyip arkadaşlarının yanına ilerledi. Ayaz da Atahan'ın olduğu yere...
