Paragraaf 2 // bankzitters

§3

'Here we go, on this rollercoaster life we know~' zing ik met grote passie terwijl ik Matthy recht in zijn ogen aankijk. Ik ben misschien een beetje ver heen, maar het maakt mij helemaal niets meer uit. 'You're always there tomorrow... here we go!' Mijn kaken beginnen pijn te doen van het lachen. Ik neem een stap naar voren en kijk de jongens één voor één in hun ogen aan. Het voelt alsof al mijn emotie eruit komt, blijdschap vervangt alles. 'HEREE WE GOO, ON THIS ROLLERCOASTER LIFE WE KNOW!' zingen we met z'n allen, alles is perfect in dit moment.

Ik plof op de bank en lach in mezelf. 'Next!' Koen grabbelt in de ton voordat hij het briefje laat vallen. 'Neeee waarom heb ik ook altijd pech?' Hij draait het briefje om. Oya le le van k3, ik begin spontaan te lachen. 'Ik vind dit wel wat voor Matthy en Koen.' Raoul grinnikt, Matthy staat verslagen op. Mijn ogen volgen hem. Snel zoekt Koen het nummer op en start hem op. 

Terwijl ze aan het zingen zijn ben ik stiekem heel erg aan het genieten, mijn mannetje staat daar gewoon te zingen, het meest vrolijke lied van de avond. Ik grijp een bitterbal en gooi hem in de lucht, vervolgens vang ik hem op met mijn mond. Verbaast kijk ik Raoul aan, hij kijkt mij aan en we beginnen spontaan vrolijk te lachen. 'Oya le le, ik doe het plotseling zo oya le le!' Ik sta te dansen om de jongens heen. 

Nog geen twee liedjes later sta ik weer te zingen, samen met Raoul. Ik geniet, terwijl ik in mijn ooghoeken Matthy sta te bewonderen. Dat witte overhemd staat hem prachtig, maar nog liever zou ik hem willen zien zonder, hemd op de grond. 'Heyoohoohhh.' Ik houd mijn microfoon voor Matthy zijn mond. 'IK WIL SEX MET DIE KALE!' Zingt hij uitbundig, met een knipoog naar mij. Ik moet mij inhouden om niet stuk te gaan, Robbie ziet het en breekt uit in een lachbui. Nog geen seconde beginnen Matthy en ik ook te lachen. Ik kijk achterom, in de ogen van Raoul. Samen nemen we diep adem en zingen dan uitbundig mee met het laatste lied van de avond. 

Vijftien minuten later liggen we allemaal op de bank, uitgeput maar voldaan. 'God wat was dit mooi.' 'Mee eens Koentje. Nog maar een shotje om de avond af te sluiten?' vraagt Raoul terwijl hij ons alle vijf een "laatste" shotje inschenkt. 'Dit is echt de laatste hoor, Milo en ik gaan zo naar bed.' Naar bed, yea sure Matthy, we weten beide wat er gaat gebeuren. 'Helemaal prima, we ruimen morgen wel op.' Raoul deelt de shotglaasjes uit. '1! 2! 3! OP DE BANKZITTERS!' We proosten en nemen allemaal op hetzelfde moment het shotje. Ik leun mijn hoofd op de schouder van Matthy en kijk hem aan. 'Naar boven?' Hij knikt en we grinniken beide. We staan beide op en zeggen nog even snel welterusten voordat we de trap op rennen.

Zodra de deur dicht is drukt Matthy mij tegen de muur aan. 'Fuck lieverd, dat duurde veel te lang. Moet je zeggen, dat witte overhemd staat je prachtig, maar je bent nog veel mooier als dat hemd op de grond ligt.' Hij legt zijn lippen op de mijne. Mijn handen vinden hun weg rondom zijn nek, mijn ogen sluiten en automatisch verdiepen we de zoen. Onze tongen vechtend om dominantie. Terwijl ik boven Matthy uitstijg, wint hij de dominantie. Hij trekt mij aan mijn hemd mee naar het bed en duwt mij erop. De kantoenen dekens voelen zacht onder mij, terwijl Matthy langzaam omhoog kruipt, totdat hij met zijn hoofd boven die van mij hangt. Zijn handen bewegen naar de knoopjes op mijn hemd.

Langzaam, sensueel, opent hij mijn hemd. Knoopje één, hij is nog wat verlegen en kijkt mij recht in mijn ogen aan. Een blos op zijn wangen. Knoopje twee, ik kijk hem terug aan en geef hem een kus op zijn lippen. 'Ga door lieverd.' Knoopje drie, ik houd het bijna niet meer en vecht tegen mijn eigen gevoel. Knoopje vier en vijf, rustig gaat hij door, zijn ogen gefocust op mijn lippen. Knoopje zes, zeven, acht, ik ga met mijn handen door zijn haren heen. Zachtjes trek ik eraan, 'schiet op, alsjeblieft.' Hij grinnikt zachtjes. Knoopje negen en tien, het laatste knoopje. Eindelijk... ik duw zijn hoofd dichter naar die van mij toe,

'Hey hebben jullie- ow fuck sorry!' Matthy rolt verschrikt van mij af en kijkt Robbie aan met grote ogen. 'Sorry, sorry, ga gerust door, ik ga wel naar Koen!' Hij sluit de deur achter zich dicht en we horen hem weg rennen. 'Nou, daar gaat ons moment.' Ik lach zachtjes, nerveus, moe, dronken. 'Laten we maar gewoon gaan slapen.' Ik knik instemmend, ook al zou ik nog zo graag door willen gaan op dit moment. 

-812 woorden-

Legends herkennen de verwijzing naar een bepaald nummer in dit deel >:)