Met een kaartje in mijn hand loop ik Matthy's slaapkamer binnen. Zijn warrige haar steekt boven de dekens uit, één hand onder zijn gezicht, de andere boven de dekens. 'Goedemorgen lieverd.' Ik ga naast hem liggen en geef een kusje op zijn voorhoofd. 'Goedemorgen... wat ben jij vrolijk zeg.' Matthy's stem is schor en diep, een echte ochtendstem.
Gister avond hebben Matthy en ik het nog uitgepraat, hij snapte mijn punten en had beloofd rustiger aan te doen. Of ik echt er van overtuigd ben dat hij het niet puur voor de seks doet? Nee nog niet helemaal, maar voor vandaag laat ik dat even achter mij en wil ik gewoon gaan genieten met mijn maatje.
'Niet iedereen heeft een hevig ochtendhumeur, plus ik ben al even wakker.' Hij lacht zachtjes en geeft mij een kus op mijn lippen. 'Waarom was je zo vroeg wakker? Heb ik iets gemist?' Ik schud lachend mijn hoofd. 'Ik heb een klein cadeautje voor je, want het is vandaag een hele speciale dag.' Ik overhandig hem het kaartje. 'Mhmmm een heule speciale dag! Oe cadeautje!' Hij grinnikt zachtjes en opent de envelop. 'Moet ik bang zijn? Mag ik bang zijn?' Hij kijkt mij aan, zijn helder blauwe ogen stralen geluk en blijdschap uit. 'Je hoeft niet bang te zijn, maar het mag wel!'
'Oh dit vind ik echt heel erg leuk! Aaah dankjewel lieverd, je bent echt de allerbeste.' Matthy gooit het kaartje op de grond en trekt mij dan in een knuffel. 'Geen probleem kleine, ik dacht dat jij dit wel verdient had.' Ik knuffel terug, mijn hoofd op zijn schouder. 'Dankjewel lieve schat, ik vind dit echt heel erg lief. Je had dit echt niet hoeven doen, nu voelt mijn cadeautje zo dom.' Ik grinnik en trek terug uit de knuffel. 'Ik durf te wedden dat jou cadeau net zo goed zal zijn, want het komt van jou.' Ik prik hem op zijn borst, op het plekje waar zijn hart zit. 'Nou goed, ga je maar klaar maken, we vertrekken over precies een half uur!' Hij kijkt mij aan. 'Een half uur?! Jij denkt dat dat genoeg tijd is om en me aan te kleden en te ontbijten en mijn tas in te pakken?' Ik knik met een lach. 'Ontbijten kan je in de auto doen, tas is al ingepakt dus je hoeft alleen maar even een trui en spijkerbroek aan te trekken. Nou als dat niet lukt in een half uur ben je officieel gepromoveerd tot opa Matthyas.' Hij schud zijn hoofd en lacht zachtjes. 'Oké oké peuter.'
'MATTHY SCHIET NOU OP, WE MISSEN DE BOOT NOG!' Ik sta ongeduldig te wachten bij de voordeur. Al onze spullen liggen al in de auto, maar Matthy is natuurlijk nog nergens te bekennen. 'Hey even rustig, je redt het heus wel.' Raoul loopt de gang binnen met een kop koffie in zijn hand. 'Stresskippetje.' Hij klopt op mijn schouder en loopt dan verder naar boven. 'Ik ben geen stresskip!' Ik zucht in frustratie. 'MATTHYAS HET LAM! SCHIET. OP.'
'Ja ja ja ik ben er al. Niet zo zeuren.' Eindelijk komt Matthy de trap afgelopen. Een bos bloemen in zijn ene hand, een klein pakje in zijn andere hand. 'Ik had je deze willen geven zodat je er thuis van kon genieten, maar ja dat gaat nu niet, dus uhhh geef ik ze aan Jamie.' Matthy overhandigd de bloemen aan een onschuldig langslopende Jamie. 'OH en bedankt.' Ze lacht zachtjes en kijkt blij naar de bloemen. 'Nou veel plezier jullie twee, geniet van het strand, de zee en van elkaar!' 'Doen we!' Ik pak Matthy's hand vast en trek hem mee naar de auto. 'En nu gaan we dan ook echt.'
-615 woorden-
JE LEEST
Paragraaf 2 // bankzitters
Fanfiction"op naar paragraaf 2, studentenleven!" schreeuw ik terwijl Matthy de champagnefles ontpopt. Een Matthy x Milo verhaal, met veel liefde, grappen en stress!
