Paragraaf 2 // bankzitters

§25

Ondertussen zijn we al een paar dagen terug van Terschelling en sindsdien heb ik weinig gesproken met Matthy. Hij was druk, met van alles en nog wat. Opname hier, afspraak daar en ga zo maar door. Ik? Ik heb genoten van de afgelopen paar dagen, veel rust gepakt. Hier en daar wat gewandeld, wat gezwommen met de andere drie en gekookt met Raoul. Fijne, rustige vakantie dagen.

Vanaf beneden in de woonkamer zijn de voorbereiding voor de opnames van vanavond al in volle gang. De muziek staat luid, terwijl ik de tekst van mijn liedje nog één keer doorneem. Natuurlijk, het hoeft niet perfect, maar het zou leuk zijn als ik het liedje tenminste een beetje mee kan zingen. Karaoke, de nuchtere versie, staat op de planning. Waarom ze het deze keer nuchter willen doen? Ik heb geen idee, maar heb er maar gewoon mee ingestemd.

Net iets na negen uur loop ik naar beneden in mijn outfit. Een blauwe skinny jeans met een zwart overhemd er boven op, mijn haren in model gebracht. 'Ziet er goed uit man!' roept Koen vanaf de keuken, zijn arm om Juultjes schouder geslagen. 'Thanks bro, jij ook.' Ik knipoog naar beiden en pak vervolgens een glas uit de kast. 'Altijd toch.' We lachen alle drie wat.

Raoul, Koen en Robbie hebben alle drie hun solo nummers al gedaan en ik ben nu aan de beurt. Mijn keel doet al pijn van het eerdere duetje dat ik zong, samen met Robbie. 'Nou dames en heren, welkom bij het allermooiste nummertje van de avond. Pak allemaal elkaars hand vast en zing met mij mee!' Ik start de muziek in en swing mee met de beat. "We're you weather girls~' Ik praat mee met de intro, mond dicht tegen de microfoon aan. Mijn blik gefocust op Matthy. 

'For the first time in history, it's gonna start raining men!' Mijn lichaam danst automatisch mee op de muziek.

Ik neem een paar stappen richting Matthy en leg mijn vingers onder zijn kin. 'Tall, blonde, dark and lean.' Ik leun in op hem en geef een zachte kus op zijn lippen, gevolgd met een knipoog. Daarna loop ik terug naar het midden, Matthy zit verslagen op de bank terwijl ik mijn hart uitzing, zingen voelt altijd goed voor één of andere reden.

Als aller, allerlaatste staat Matthy op voor zijn solo nummer. Zijn gezicht straalt zenuwen uit. In mijn ooghoeken zie ik Koen en Raoul knikken, terwijl ik en Robbie volgens mij beide geen idee hebben wat er aan de hand is.

'Nou lieve mensen, het volgende nummer is eindelijk een Nederlandstalig nummer, want ik kan geen Engels.' Hij lacht lief naar de camera. Dan start hij de muziek in, het klinkt als een k3 nummer ofzo.

'Ik wil met je trouwen~'  De eerste zinnen van het lied. Ik grinnik en kijk naar Matthy die zenuwachtig het nummer staat te zingen. Zijn blik ontwijkt die van mij, ik vind het maar schattig. Nerveuse Matthy, erg leuk.

We staan alle vijf samen het tweede refrein te zingen. 'EN OP EEN DAG ZEG JE JA!' Het voelt geweldig, een kinderlied staan schreeuwen met vier van je allerbeste vrienden. Ik kijk Raoul aan, hij lacht naar mij en zonder overleg met elkaar pakken we elkaars handen vast en zingen we samen onze harten uit. 

Aan het einde van het refrein verlaten Robbie, Koen en Raoul de vloer, alsof het zo afgesproken is. Matthy draait zich om naar mij en loopt naar mij toe. Zijn ogen staan verleidelijk. 'Als het moet, maak ik voor jou, een papieren ring.' Hij pakt mij hand vast en geeft er een kus op. 'En verklaar ons man en vrouw.' Terwijl de muziek verder draait zakt Matthy op één knie. Met de ene hand blijft hij de microfoon vast houden, de andere hand gaat zijn broekzak in. Dan haalt hij er een klein doosje uit, zou hij...? 

De muziek stopt, ik kijk over mijn schouder naar Juultje, die bij de laptop staat. Ze lacht naar mij, dan kijk ik weer terug naar Matthy. 'Lieve, lieve Milo. Drie en half jaar geleden leerde ik jou kennen als een jonge jongen, jij was zeventien, ik was al bijna drieëntwintig. In deze drie en een half jaar hebben wij samen heel veel dingen meegemaakt. Leuke dingen, zoals de vakanties. Minder leuke dingen, heftige dingen. Zoals het overlijden van jouw moeder, een prachtige vrouw die ik zo graag beter had leren kennen. Maar deze momenten doorstonden wij samen, als beste vrienden en  sinds een jaar deden wij dat samen als stel. Maar er is één ding dat ik jou heel graag wil vragen,' Matthy opent het doosje waar een prachtige zilveren ring in ligt. 'Wil jij vanaf nu deze momenten met mij beleven als echtgenoten?' Met tranen in mijn ogen knik ik hevig. 'Natuurlijk, heel graag lieverd, heel heel heel erg graag.' Ik trek Matthy omhoog en zoen hem als nooit tevoren. Achter ons klinkt de muziek weer. En op een dag zeg je ja, kom trouw met mij~ 

-830 woorden-