Karanlığın ve Aydınlığın Varisi {Varis Serisi }

12.Bölüm

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.

***

Ona tiksinerek baktım. Altımda bir portal oluşturdum ve ona döndüm.

"Hoşçakal"dedim ama o aynı hızla portal kapanmadan hançeri fırlatmıştı karnımda hissettiğim keskin ağrı ile gözlerim kapandı.

***

*Luna

Karanlık hakimiyetinde zar zor açtım gözlerimi. Yaram kendini belli ederken gözlerim kapanmadan öne tüm gücümle yaramı iyileştirmeye çalıştığımı hatırladım.

Yavaşça doğruldum yarama baktım, morarmıştı en azından bu iyiydi.

Odama baktığımda ilk küçük bir şok geçirdim.

Eşyalar nerdeydi!

Şok İçinde etrafıma baktım.

Oda bomboş!

Şaşkınlığımın arasında odamın içine bir portal açıldı. Gelen gölge muhafızıydı. Yerimden yavaşça kalktım. Umarım düşündüğüm şey olmamıştır.

"Prenses gölge diyarına izinsiz giriş yapıldı ve bu giren kişilerden biri gölge gücüne sahip ona dokunmadık ama diğerlerini elimizde  tutuyoruz."

"Tamam beni onlara götür. Onlar benim arkadaşlarım ve ilk olarak umarım onlara zarar vermemişsinizdir."

"Hayır prenses sizi tanıdıklarını  söyleyince  onları güvenli bölgele de tuttuk."

Rahat bir nefes verdim ama karnıma sancı girdi. Yüzümü buruşturup hadi gidelim deyip portaldan geçtik açım az da olsa geçmişti. Gölge diyarının bir özelliği burda zaman diğer dünyalara göre daha yavaştı.

"İlk önce arkadaşlarınıza mı gitmek istersiniz yoksa gölge gücünü taşıyan kişiye mi?"

" Gölge gücünü taşıyan kişiye"

Aaron'u görmem gerekirdi önce diğerleri zaten güvendeydi. Boşlukta süzülerek bir yere geldik her yer aynı olduğu için gölge muhafızına uymuştum burası uçsuz bucaksız sonsuzluktu çünkü.

Aaron'u gördüğümde boşlukta bana sesleniyordu, yanına doğru ilerledik .

" Luna. Sen misin?"

"Yok Canım ben olamam, tabi ki benim benden başka kim olabilirdiki."

"Ciddiyim Luna. Burda kaç tane sen gördüm haberin var mı senin. Sana inanmamı bekleme benden."

"Onlar sanrılardı."

Sonra yarama baskı yaptım. Çığlık atmamak için kendimi çok zorlamıştım. Aarona baktığımda yüzünü buruşturdu.

Ağrı azalınca bana sarıldı yarama dikkat etmesi beni düşünmesi beni gülümsetmişti. Bende ona sarıldım.

"Özür dilerim."

Tek diyebildiğim şeydi, benden ayrıldı.

"Bunu sonra konuşacağız. Diğerlerini şu yanında ki yaratıklar götürdü söyle bıraksınlar."

"Onları beni aldığın yere geri götür ve bize oraya bir portal aç ."

Emrime uyup portalı açtı içinden geçtik ve ağrım geri gelmişti. Dişlerimi sıktım sonra Aarona baktım.
Kaşlarını çatmıştı böyle daha da yakışıklıydı. Ben ne düşünüyorum. Kendine gel Luna.