Karanlığın ve Aydınlığın Varisi {Varis Serisi }

34.Bölüm

***

Mağaranın önünde duran Jacksonla göz göze gelince bana çatık kaşlarla baktığını gördüm.

"Az önce Aaron'a arkadaş mı dedin?"

"Evet. O benim sizin gibi arkadaşım. Ne oldu ?"dediğimde yok bir şey anlamında elini sallayıp mağaraya girdi.

Şimdi ne olmuştu ki?

***

Jackson

"Aşkım"

"Harry kafanı kırdırtma bana!"

Tom ve Max'in tartışmasından bunalıp ayağa kalktım.

"Nereye?"

Violetta' un sesiyle ona döndüm.

"Uyuyan güzellere bakıp geliyorum."

"Tamam."

Mağaraya doğru ilerlediğimde değişik bir şey hissettim. Farklıydı.

Aaron yanımdan geçip giderken ruhundaki o boşluğu hissettiğimde kaşlarım otomatik olarak çatıldı.

Luna mağaranın üstünde ayaklarını sarkıtmış oturuyordu.

"Az önce Aaron'a arkadaş mı dedin?"

"Evet. O benim sizin gibi arkadaşım. Ne oldu ki ?"

Bir şey yok anlamında elimi sallayıp mağazaya girdim.

Tabii ki bir şey vardı ruhlarının arasındaki bağ kopmuştu!

Bu mümkün değildi, ikisinin de ruhunda kocaman bir boşluk vardı. Bunu hissetmemek imkansızdı!

Birden bire böyle olması aklım almıyordu, ellerimi saçlarıma daldırıp çekiştirdim.

Böyle olmamalıydı, ikisi de avı çekiyordu ama farkında değillerdi, ruhları o kadar çok acı çekiyordu ki.

"Jackson!"

Arkamı döndüğümde kaşlarını çatmış bir Max'le karşılaşmıştım. Yanıma aydınlatıp aramızdaki mesafeyi aza indirdi.

"Bağları kopmuş! Hissettim çok güçlü olan enerjileri şimdiyse zayıf, hele Aaron'un ki eski haline dönmüş. Luna etrafına öyle güçlü aura yayıyor ki."

Endişeyle sarf ettiği sözlerle sadece başımı onaylamakla yetindim.

"Bağlar koparsa ikisi de yaşayamazdı."

"Evet ama bunun farklı bir nedeni olmalı. Daha dün iyi analaşıyorlardı."

"Ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Bir tek yolu var Max."

Violetta

İçimde beni kemiren bir şey vardı, kötü bir şey olacakmış gibi.

Max birden ayağa kalkıp gittiğinde şaşırmıştım. Ne olmuştu buna?