Karanlığın ve Aydınlığın Varisi {Varis Serisi }

29.Bölüm

Yeni bir bölümle karşınızdayım iyi okumalar dilerim 💜💜💜

***
Hayat zaten keşkelerde doludur. Eğer elindeyse değerini bil. Pişman olacağın şey yapma. Bazen dara düştüğünde bilki sevdiklerin seni sevenler hep yanındadır. Ben yalnızdım ama artık değilim belki babama ilk ve son defa sarıldım.

Onun ilk  ve son defa kokusunu sevgisini hissettim. Sma artık yoluma bakmalıydım. Beni bekleyen bir krallığım vardı. Sevirya. Prensesi olarak canım pahasına da olsa bunu yapmak artık bana zorunluluktu istek değildi.

Ben Luna Laura Dark. Bundan sonra hem babamın hem annemin kızıyım. Kimse benim karşımda duramaz.

***

Luna

Kendimden emin bir şekilde kanatlarımı iki yana açtım. Ve yükseldim karanlık auramı dizginlemek için ejderhaya dönüştüm.

Tüm orman duyacak şekilde kükredim. Etrafımı saran karanlık aıramı kendime çektim. Auram tamamen kaybolduğunda arkadaşlarıma baktım hepsi iyiydi.

Sonra gözüm Aaron'a kaydı bana bakıyordu yavaşça yere ineceksen şeytanın sesini duyduğumda kan beynime sıçradı.

İçimde bulunan dizginleyemediğim öfkeyle şeytana baktım. Bana korkuyla bakıyordu.

Elementlerimle etrafını kuşattım zaten acı çekiyordu. Bana hiç bir şey yapamazdı ama içimdeki öfke bunu yapmamı istiyordu.

Gözlerimi şeytandan ayırmıyorsam bu seferde özel güçlerimi gönderdim. Acı bağırışı kulağıma geldi. Gözlerim okyanus gözlerle karşılaşınca içimdeki öfke dindi.

Aaron beni sakinleştiriyordu. Elini başıma koyup usulca okşadı. Kendimi geri çektim ve eski halime döndüm.

Şeytanın etrafını saran güçlerimi kaldırdım. Yanına indim. Bir adım daha atarak tam önünde durdum.

Bana bu sefer alayla değil tam anlamıyla korku ve endişeyle bakıyordu. Sert harelerimle ona baktım.

"Tek yapmanız gereken şey yanımızda kalıp savaşmanızdı. Siz bunu yapmak yerine bizi Yalnız başımıza bıraktınız. Kötüsünüz evet çok kötüsünüz ama orda sizde yaşıyordunuz. Sizin atalarınız orda yaşıyordu. Benim atalarım bizim atalarımız ama siz Gitmeyi Tercih Ettiniz. Neden korkup mu kaçtınız söylesene neden kaçtınız. Siz ve melekler kaçtınız ama en azından onlar pişman olmuş durumda. Kazanamayacağımızı düşündünüz. Savaşta kaybedeceğimizi bile bile bizi Yalnız bıraktınız."

"Ama bunun artık bir önemi yok ben Dragonların Kraliçesi Luna Laura Dark iki tarafa da hükmeden tek Kraliçe ve en güçlü Kraliçe. Seviryayı kurtaracağım Canım pahasına bile olsa ve kurtulduğunda siz artık o topraklara adımınızı dahi atmayacaksınız. Orası artık sizin yaşayabileceğiniz bir yer olmayacak."

"Yüz yıl önce nerdeysiniz oraya geri dön. Ve bana hesap sorma hakkı sana düşmüyor şeytan istediğin her neyse almayacaksın. Duydun mu beni! Git ve ırkına söyle Ejderhalar artık sizin için bir hiçtir."

Sözlerimi bitirdiğimde derin derin nefes alıp veriyordum. Omzuma dokunan elle başımı çevirip Aarona baktım.

Gözlerini şeytandan çekip bana baktı belli belirsiz gülümsediğinde bende gülümsedim.