Karanlığın ve Aydınlığın Varisi {Varis Serisi }

21.Bölüm

Oy verip yorum yapmayı unutmayınız.

*Luna

***

Harryle beraber bağırmaya başladılar. Aaron 'un konuşmasıyla susmak zorunda kaldılar.

"Savaşı iki tarafta kazandı. Luna büyücülerin yaptığı büyüyü bozdu."

Vanessa gözleri dolu bir şekilde ban sarıldı.

"Teşekkür ederim Luna. Ailemi özlemiştim."

Buruk bir tebessüm sundum. Ben senin ailen onlar değil nasıl derdim.

***

Krallıklar arası toplantı olmuş savaşın hasarı ve bundan sonra olacaklar konuşulmuştu. Krallıklarda kalkanlar devreye sokulmuştu.

Bende herkes sarayda toplantıdayken bahçede oturmuş düşünüyorum. Birinin omzuma dokunmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp kafamı çevirdim. Lilly bana gülümseyip yanıma oturdu.

"Onlara ne zaman söylemeyi düşünüyorsun?"

"..."

"Herkes buradayken söylemen iyi olur . Yani bence."

"..."

"Luna! Kime diyorum ben."

"Ne! Ne var,ne söylememi istiyorsun. Savaştan yeni çıktık,daha yeni toparlanıyorlar. Onların karşısına çıkıp sizin aileniz sandığınız kişiler gerçek aileniz değil. Sizler bir nevi evlatlıksınız mı diyim!"

Sinirlenmiştim .

Üstüme üstüme geliyordu. Arkamda bir ses duyunca korkuyla arkamı döndüm. Mira bana gözleri dolu bakıyordu.

Hızlıca saraya koşmaya başladı. Lillyle birlikte peşinden gitmeye başaladık. Toplantı odasına girdiğinde derin bir nefes alıp girdim Lilly de benim ardımdan girmişti. Mira Aaron'un kucağında ağlıyordu.

"Mira kızım bir sorun mu var?"hıçkırıkları arasında zar zor konuşmuştu.

"A-anne benim a-abim."

"Evet"

"Benim a-abim de-de-değilmiş."

Tekrardan ağlamaya başladı. Aaronsa bana soran gözlerle bakıyordu. Bakışlarımı kaçırdım.

"Mira kızım sen yanlış anlamışsındır."

Kafasını hayır anlamında salladı .Parmağıyla Lillyle beni işaret etti .

"Konuşurlarken duydum."

Salonda bulunanların hepsinin bakışları bana döndü. En sonda kendilerini toparlayıp bana soran gözlerle baktılar. İlk konuşmaya Ruh Krallığının kralı başladı.

"Bunu bize açıklayabilir misin Luna?"

Vanessa küçük bir kahkaha attı.

"Şaka şaka değil mi Luna? Şaka."

Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Şaka değil doğrular."

İNe demek doğrular Luna!i

Ses tonu yükselmişti. Ona hak veriyordum ama beni de anlamasını bekliyordum. Sonuçta bunu ben istemedim.

"Luna bunu bize açıkla! Bizim baba anne dediğimiz insanlar bizim babamız ve annemiz değil. Şaka gibi ya . Ben küçükken  annem benim yüzümden öldü diye babam benden nefret etti be her zaman da öyle oldu. Sen şimdi karşıma çıkıp o senin baban değil mi diyorsun!i