Mardin'e Tutsak.

Bölüm 20

Bölüm tatlı okuyucum @denizt5 geliyor.

Arkadaşlar Wattpadde sorun var.
Bölüm iki part olarak gelecek.

Zerya gözlerini üstündeki kırgınlıkla beraber açtı.

Üstünde bilmediği bir kırgınlık vardı yorgun bir şekil de etrafına baktı.

Çevresine ilk baktığı gibi yabancı bir odada olduğunu anladı.

Gözlerini irice açıp etrafa baktı. Kalkmak için hareket edince belindeki kollar daha sıkılaşıp buna izin vermedi.

Zerya büyük bir nefes alıp " Azad o kollarını çek kalkmak istiyorum"dedi.

Duydu sesle karısını kendisine çekip boynunu koklayıp öptü.

Dudaklarını daha sonra onun alnına bastırıp "ateşin düşmüş "dedi ve kollarını gevşetti.

Zerya yorgun bedenini yukarı çekip pencereden dışarıya doğru baktı.

Omuzlarına özgünce indirip suskun bir şekilde düşünmeye başladı.
Hastalanması bile ona geri adım attırmamıştı.

Yine dediğini yapmıştı.

Azad karısının ilk hareketlenmesi ile uyanmıştı.

Halinin hastalığı yüzünden kaç gündür uykusuz du!

Kafasını kaldırıp başını karısının dizlerine koydu.

Zeryanın sol elini tutup başına koydu.

Onun hissetmeye gerçekten ihtiyacı vardı.

Konak'taki hali hastalanması onu bayağı korkutmuştu

Tabii bilerek yaptığını da unutmamıştı!

Onun hesabını ayriyetten soracaktı.

Şimdilik önceliği karısının iyi olmasıydı.

Zerya ise üstündeki kırgınlıkla beraber kırgın bakışlarla dışarıya bakıyordu.

Kırgınlığı kendisine hayatında olan herkeseydi.

Bazı şeyleri sürekli sindirmeye çalışıyordu ama yine de yeterli olmuyordu.

Yaşadığı her şey bir yumru gibi boğazında durmuş sindiremiyor du.

Şimdilik önceliği okulu olduğu için sessiz kalıyor ve susuyordu.

Gerçi yapabileceği pek bir şey de yoktu.

Ne yaparsa yapsın yanındaki adam her şeyi kendi bildiği gibi yapıyordu.

Azad bedenini çevirip gözlerini açtı muhtaç olduğu tek şey yanındaki küçük kadındı.

Elini uzatıp önce Hálin'in alnına koydu. Sonra yüzüne düşmüş saçları kenara verdi.