Querencia

Commuovere • Özel Bölüm

Commuovere: İtalyanca; İçinizi ısıtan ve gözlerinizi yaşartan bir hikaye.

1. Ay

Midemdeki her şeyi çıkarırken nefessiz kalarak attım kendimi geriye. Son bir buçuk haftadır cehennemi yaşıyorum denilebilir. Aniden şiddetli karın ağrıları ve mide bulantım başlamıştı. Mevsimsel değişiklikler, son sınıf olduğum için yaşadığım stres yüzünden olduğunu düşünsem de artık dayanamıyordum. Çok şiddetliydi bu benim için. Ne zaman biraz ağır yemek yesem, hatta kokusunu alsam kendimi bu klozetin başında bulmaya başlamıştım. Bazı sabahlar midem bomboş olduğu halde yine aynı şekilde bulantılarla uyanıyor, hiçbir şey çıkaramasam da midemdeki acı sıvıyı çıkarıyordum ki en kötüsü de buydu zaten. Daha fazla uğraşamazdım, doktora gitmemin zamanı gelmişti çoktan.

Sırtımı lavabonun dolabına yaslayıp nefeslenirken koridordan hızla bana yaklaşan ayak seslerin duydum. Kapı gürültüyle açılmadan önce aceleyle çektim sifonu. "Deku, yine mi?" diye sordu endişeli sesiyle. Konuşamadığım için başımı sallamakla yetindim. Eğilerek beni kucağına aldığında hemen sardım ona kollarımı. Feromonları beni rahatlatırken mide bulantımın hafiflediğini hissettim, beni kaldırana kadar. Hızla kaldırmasından dolayı başım dönmüş, elim ayağım boşalmıştı. Ona  tutunamadığım için düşecekken son anda sıkı sıkı kavramıştı bedenimi. Aceleyle beni yatağımıza götürdü. O sırada gürültümüzü duyan Pinku da peşimize takılmış merakla miyavlıyordu. Yanıma oturup başımı göğsüne çekti. Endişeli feromonlarını engelleyemeden saçıyordu. "Artık ısrar etme de hastaneye gidelim. Zaten dönem sınavların da bitti. Senin için endişeleniyorum." Onaylayan mırıltılar çıkarıp kollarımı boynuna sardım.

~~~

"Tebrik ederim Bay Bakugō, hamilesiniz." Doktorun söyledikleriyle donakalmıştım. Hamile mi? Ben mi? Ama bu nasıl olur? Benim rahmim daha gelişmeden zarar gördüğü için bu... Hayır, imkansız değildi, sadece zordu. Yine de umutlanmak istemiyordum. Bana gülümseyen doktora baktım. "Emin misiniz?" diye sordum tereddütlü bir sesle. "Test sonuçlarının yanlış olma ihtimali yok mu? Tekrar yaptırsak." Katsuki'ye döndüm. Ağzını eliyle kapatmış endişeli bir yüzle beni izliyor, gerginlik kokan feromonlarını hissettiriyordu. "Zaten aynı testleri eşinizin isteği üzerine iki defa yaptık, sonuçlarınız aynı." İnanamıyordum. Yani gerçekten de hamileydim. Aklım hala almıyordu. Bunca zamandır defalarca birlikte olmamıza rağmen olmamıştı.

Okuduğum için zaten istemesem de bir yandan da korkmuştum her zaman, acaba hiçbir zaman olamayacak mıydı diye. Şimdi, tam zamanında ben... ben hamileydim! Benim bir bebeğim olacaktı! Tekrar Katsuki'ye baktığımda hala korku dolu gözlerle beni izlediğini gördüm. Bizim bebeğimiz olacaktı! Zümrütlerim ışıldarken sevinçle kocaman gülümsedim. Hızla üstüne atlayıp hevesle sarıldım ona. Sıkıntılı feromonlarını yaymayı bırakırken ayağa kalkıp sarılmama karşılık verdi sıkıca. "Çocuğumuz olacak. Senden ve benden bir parça." dedim titreyen sesimle. Gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı.

Geri çekilip sildi akan taneleri. Sonunda suratındaki heyecanlı ifadeyi görürken "Yani sen istyor musun? Sorun değil mi artık?" diye sordu. Başımı olumsuz anlamda salladım. "Okulum neredeyse bitti sayılır. Bebeğimizin olmaması için hiçbir sebep yok. İstiyorum tabii ki." Demek başından beri bu yüzden korkuyla bakıyordu bana. Sevinçle beni tekrar kucakladığında midem bulanınca ağzımı kapatıp sırtına vurdum. Şimdi kusacağım üstüne. Panikle beni bıraktı. "Özür dilerim, özür dilerim bebeğim. İyi misin?" Göz kırparak onayladım.

Varlığını unuttuğunuz doktora utanarak döndüğümde gülümseyerek bizi izlemeye devam ettiğini gördüm. Konuşmak için bekliyor gibiydi. İkimizde kendinizi toparlayınca söze girdi. "Bay Bakugō, rahminizin durumunun farkındasınız. Biraz önce yaptığınız hareket bile bebeğiniz için riskliydi. Hamileliğiniz boyunca diken üstünde olmalısınız. Yoğun ve uzun süreli hareketlerden, ağır eşya kaldırmaktan, stresten, ani duygu değişimlerinden, kısacası sizi yoran, üzen, sıkıntıya sokan her türlü durumdan ekstra kaçınmalısınız." Ellerimle pantolonumu sıkarken başımı salladım. Umarım başarabilirdim.